gcewn

{ وَمَا هَـٰذِهِ ٱلۡحَیَوٰةُ ٱلدُّنۡیَاۤ إِلَّا لَهۡوࣱ وَلَعِبࣱۚ وَإِنَّ ٱلدَّارَ ٱلۡـَٔاخِرَةَ لَهِیَ ٱلۡحَیَوَانُۚ لَوۡ كَانُوا۟ یَعۡلَمُونَ }

Бу дунё ҳаёти фақат ўйин-кулгидан иборатдир. Агар билсалар, охират диёри, ана ўша ҳақиқий ҳаётдир.

[Анкабут сураси: 64]

Орифлар бу дунёда инсон тасаввури сиғдиролмайдиган бир ҳолат соғинчида яшайдилар. Улар

жаннатдаги кўшк ҳурлар, мевалар-у шароблар, сутлар-у асаллар, зебу зийнатларга оч эмас, улар бу

неъматлар билан қаноатланмайдилар. Уларнинг ягона орзуси - Аллоҳ жамоли. Аслида, энг буюк саодат ва

энг олий лаззат ҳам шудир.

Ибн Қайюм роҳимаҳуллоҳ шундай деганлар: “Бу мартаба (сакинат) – Аллоҳ тарафидан тортиқ этилувчи мартабалардандир, инсон ўзи эгаллайдиган даражалардан эмас”.

Фитрати увулларди.

Гуноҳлардан нафратланарди ва нафратланганлари билан бирга эди.

Авваллари қалбида туйган сакинатни истар ва уни изларди.

Фитрат сўзи луғатда «софлик», бирор нарсанинг бошқа нарса аралашмаган «асл» маъноларини англатади. Истелоҳда эса инсон яратилган аввалги вақтдаги соф ҳолати, ёки табиий характери кабилар тушунилади. Ҳар бир инсон табиати покиза, яхши амалларга мойил, фасод ва бузғунчиликлардан узоқда қилиб яратилган. Бунга қуйидаги ҳадис далил бўлади.

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: «Ҳар бир бола фитратда туғилади. Бас, ота-онаси уни яҳудий қилади ёки насроний қилади ёки мажусий қилади», дедилар».

Ибн Ҳиббон ривояти.

fitrat.uz