Qissalar Hikoyalar

ибратли воқеа...

1974 йилда Маҳатҳир Муҳаммад (1981- 2003 йилларда Малайзияда бош вазир) мактаб битирувчиларининг битирув кечасига фахрли меҳмон сифатида таклиф қилинади. Маҳатҳир Муҳаммад кечада маъруза қилди. Маъруза охирида шундай дейди:

“Биламан, бу кеча талабаларнинг битирув кечаси. Аммо, мен устозлар ўртасида ўйин ўтказмоқчиман. Ғолибга мукофот бор”.

Меҳмонлар ҳайрат билан воқеани кузатиб туришди. Маҳатҳир Муҳаммад устозларга ҳар-хил рангдаги шарларни тарқатиб туриб деди:

“Ҳар-бир устоз шарни пуфлаб шиширади. Сўнг уни оёғига боғлайди. Шарни ёрмасдан муҳофаза қилган устозга мукофот берамиз. Сизда бир дақиқа вақт бор. Қани бошладик!”.

Устозлар бирдан ўринларидан туриб бир-бирларига ҳужум қилишга ўтиб кетишди. Улардан ҳар бири бошқасининг шарини ёришга, ўзининг шарини асрашга ҳаракат қилар эди. Аммо, иш бошқача бўлди. Бирорта шар бутун қолмади. Ҳамма бир-бирининг шарини ёриб ташлади. Ҳеч ким ғолиб бўла олмади. Кутилмаганда Маҳатҳир Муҳаммад шундай деди:

“Мен сиздан бир-бирингизнинг шарини ёришни сўрамаган эдим. Аксинча, ҳар ким ўзининг шарини муҳофаза қилишини сўраган эдим. Агар сизлар бошқаларга нисбатан салбий қарорга келмай жойингизда қимирламай турганингизда эди барчангиз ғолиб бўлар эдингиз. Аммо барчада салбий фикр устунлик қилди. Сизлар ўз муваффақиятингизни бошқалар мағлубиятида кўрдингиз. Ваҳоланки ғалаба барчангизда мавжуд эди!”.

P.S.: Афсуски, баъзилар муваффақиятга эришиш учун бошқаларни вайрон қилишга ҳаракат қилишади. Афсуски, фақатгина ўйин хусусияти эмас, ақлнинг ҳаётдаги хусусияти ҳам шундан иборат кўпчиликда.

Бошқаларнинг эшкагини синдиришинг сенинг қайиғинг суръатини оширмайди. Гул бошқа гул билан жанг қилишни ўйламайди. У фақат очилади холос. Чўққида ҳаммага жой бор. Бу борада айтилган энг гўзал гап Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва салламнинг гапларидир:

“Сизлардан ҳар бирингиз ўзи учун яхши кўрган нарсани токи биродарига ҳам яхши кўрмагунча мўъмин бўла олмайди”.

Qissalar Hikoyalar

telegram.me/hikoyalar_qissalar

Aks sado...

- Dadasi, men bozorga chiqib kelay, uyda non qolmabdi...

- Mayli boraqol! Eshik ortidan yopilganini eshitiboq tanish raqamlarni terdi: 📞- Jonim, sizni sogʻinib ketdimku, yaxshimisiz... haaa xotinimmi, bozorga ketdi, bemalol gapiravering... Shu payt eshik jiringladi.

- Iyee eshik jiringladiku, xotinim qaytgan koʻrinadi. Mayli, yana gaplashamiz. Goʻshakni qoʻyarkan ensasi qotdi: «Darrov qaytganinichi, bundoq bozor aylanay demaydi»... Eshikni ochsa ostonada qoʻlida katta sumka, koʻzida yosh bilan singlisi turar edi:

- Tinchlikmi-soʻradi u.

- Aka, kuyovingizning ikkinchi oilasi bor ekan...

✍🏻 Dilrabo Jumayeva

•┈•┈•┈•✿•┈•┈•┈•

Eri ayolini xafa qilib, yig'latdi. Ayol qarasa, eri qizini erkalatib, u bilan o'ynashyabdi.

– Biror kishi qizingizni yig'latsa rozi bo'lasizmi? So'radi ayoli.

– Yo'q, albatta. U meni qizim.

– Meni ham yaxshi ko'radigan otam bor, - dedi... Er yerga qarab, chuqur hoʻrsindi...

Birovni bolasiga zulm qila ko'rmang, uni  ham koʻz qorachigʻidek asrab oʻstirganlar bor..!

Ummah: Qissalar Hikoyalar

telegram.me/Hikoyalar_qissalar

ТАВБА ВА ҲАДЯ

Али Тантовий Дамашқ масжидидаги маърузаларидан бирида шундай деган экан: «Бу масжиднинг номи «Тавба» бўлиб, эндиликда жуда файзли маскан ҳисобланади. Масжиднинг номи нега «Тавба» дерсиз? Сабаби шундаки, илгари бу ер турли гуноҳ ишлар қилинадиган жой бўлган. Ҳижрий еттинчи асрда бир подшоҳ уни сотиб олади. Сўнг бинони бузиб ташлаб, ўрнига шу масжидни қурдиради. Бу масжидда Шайх Салим Суютий исмли олим етмиш йил имомлик қилдилар. Қишлоқ аҳли имомга қаттиқ ишонар, диний ва дунёвий ишларида унга кўп мурожаат қилишарди.

Масжидда фақирлик ва нафсини сақлашда зарбулмасал бўлган бир талаба яшар эди. Талаба икки кун туз тотмади: егулиги тамом бўлган, сотиб олишга пули йўқ... Очлик забтига олавергач, талаба чидамабди: «Жон сақлаш учун ўлимтик ейишим ёки бирон егулик ўғирлашим мумкин», деган хаёлга бориб, иккинчи фикрида тўхталибди...

Масжид жойлашган кўчадаги уйларнинг томи бир-бирига туташиб кетганди. Кўчанинг бу бошидаги уй томига чиққан одам нариги бошигача худди ерда юргандек кетиши мумкин эди. Талаба ҳам масжид томига чиқиб, ундан қўшни ҳовлига ўтди. Қўшни ҳовлида аёллар бор экан, уларга назари тушмаслиги учун кўзини юмди-да, наригисига ўтди. Кейинги ҳовлида ҳеч кимса йўқ, боз устига пишаётган таом ҳиди келарди. Талаба бир сакраб айвонга тушди. Ошхонага кириб кўрдики, қозонда бақлажон пишмоқда! Шартта биттасини олиб, қайноқ эканига ҳам қарамай тишлади. Тишлаганини ютиб улгурмасидан ақли жойига келди: «Толиби илм бўла туриб, ўғирликка қўл уряпманми-а? Аллоҳим, Сендан паноҳ сўрайман... Ўзинг кечир...» Қилиб қўйган ишидан надомат чекиб, истиғфор айтди. Қўлидаги бақлажонни қозонга ташлаб, ортига қайтди.

Масжидга келиб, Шайхнинг илм халқасига қўшилди. Қорни очлигидан сабоқ қулоғига кирмасди. Дарс тугаб, ҳамма тарқалгач, бир мастура аёл Шайхнинг ҳузурига кириб, биров эшитмайдиган даражада нималардир деди. Аёлнинг гапини эшитгач, Шайх ён-атрофига қаради. Талабадан бошқа ҳеч ким йўқ эди. Шунда Шайх талабани ёнига чорлади ва: «Уйланганмисан?» деди. Талаба: «Йўқ», деб жавоб берди. Шайх: «Уйланишни хоҳлайсанми?» деди. Талаба сукут сақлади. Шайх яна сўради: «Уйланишни хоҳлайсанми?» Талаба: «Эй хожам, менда пул йўқ, нимамга уйланаман?» Шайх айтди: «Бу аёлнинг эри вафот этибди. Қари амакисидан бошқа ҳеч кими йўқ экан. Эрининг уйи ва молу давлати аёлга мерос қолибди. Аллоҳ ва Расулининг суннатига мувофиқ турмушга чиқиш ниятида келибди. Ёлғизликдан ўзига зарар етиши эҳтимолидан қаттиқ хавотирда экан... Хўш, унга уйланасанми?» Талаба: «Ҳа», деб жавоб берди. Шайх аёлга юзланди: «Сен-чи, шу йигитга турмушга чиқишга розимисан?» Аёл ҳам розилигини билдирди. Шайх аёлнинг амакисини чақирди ва икки инсон гувоҳлигида никоҳ ўқиди. Никоҳдан сўнг талаба аёл билан унинг уйига кетди. Уйга киргач, аёл юзини очди. Талаба жуда гўзал ёш бир аёлни кўрди. Аёлнинг чиройига маҳлиё бўлган йигитнинг кўнглига бирдан хавотир оралади. Негаки, бу уй боя ўзи ўғирликка кирган хонадон эди-да. Аёл: «Овқатланасизми?» деб сўради. Йигит: «Ҳа», деди. Қозонни очган аёл ҳайратдан донг қотди: «Ажаб, кимдир кириб, бақлажонни тишлаб кетибди!» Йигит йиғлаб юборди ва бўлган воқеани айтиб берди. Йигитнинг иқрорини тинглаган аёл шундай деди: «Бу омонатдорликнинг мевасидир. Сиз ҳаромдан ўзингизни тийдингиз, бунинг эвазига эса Аллоҳ таоло мана шу уйни ҳам, эгасини ҳам сизга ато этди...

Ummah: Qissalar Hikoyalar

telegram.me/Hikoyalar_qissalar 📚

Goʻzal gumon...

Bir ayol dedi:

“Xudo xohlasa, men albatta solih insonga turmushga chiqaman! U bilan baxtli hayot kechiraman”. Aytgani boʻldi.

Dedi:

“Men universitetda oʻqishga qabul qilinishimga ishonaman va shunga intilaman! Oʻzim istagan mutaxassislikga kiraman!” Aytgani boʻldi.

Unga dedilar:

“Yetar shuncha tuqqaning! Bolalar charchatishdan boshqasiga yarashmaydi”.

Dedi:

“Alloh yordam beradi. Farzandalarim qobil, koʻzimning quvonchi boʻlishadi”. Aytgani boʻldi.

Eri katta tuhmatga qolib qamaldi. Dedilar:

“Ering tuhmatga qolib qamaldi. Yaqin orada chiqmasa kerak. Uning faqat oʻligi chiqadi”.

Dedi:

“Yoʻq, Xudo xohlasa, albatta chiqadilar. Men ularni juda ham chiroyli kutib olaman”. Aytgani boʻldi. Erining qanday chiqqani hammani hayratda qoldirdi...!

Bir kishi dedi:

“Men ishdan haydalishdan qoʻrqaman. Shuning uchun ishsiz qoladigan kunlarimga ham pul yigʻmogʻim kerak!” Aytgani boʻldi. Ishdan boʻshatildi.

🌿 Nimaga bizning aytganlarimiz roʻyobga chiqadi?

Chunki Alloh taolo: “Bandam Meni qanday oʻylasa, shundayman!” deydi. Agar Alloh haqida chiroyli gumon qilsa, oʻziga yaxshi. Yomon oʻylasa, oʻziga yomon.

Shuning uchun ham Muso alayhissalom Nil daryosiga kelib, qochishga yoʻl qolmaganda ham Robbisi haqida chiroyli gumon qildilar. Qavmlari: “Endi qoʻlga tushdik” deyishsa ham, ular: “Yoʻq! Albatta, Robbim men bilan, U menga toʻgʻri yoʻlni koʻrsatur” dedilar. Alloh ularning aytganlarini roʻyobga chiqardi. Aql bovar qilmas holda daryo qoq ikkiga boʻlindi. Yoʻl ochildi...!

Hatto arzimas narsalar haqida gapirish, oʻylashda ham diqqat qiling!

Doim nekbin (optimist) boʻling! Alloh haqida chiroyli gumon qiling! U - Kariym, U Rohiym!

Inshaalloh hali hammasi yaxshi boʻladi 🙂

Qissalar Hikoyalar

Telegram.me/hikoyalar_qissalar

ИБРАТЛИ ВОҚЕА...

Шаҳримизнинг Шошилинч тез ёрдам бўлимининг яқинидаги дорихоналардан биридаман.

Мендан аввал кирган 4-5- харидор бирин - кетин дориларини олиб чиқиб кетса ҳамки, чеккароқда тортинибгина турган 18-19 ёшлардаги ўспирин ҳам мендан аввал кирган бўлсада харид қилмай тек туравериши эътиборимни тортди.

Инсонни ҳар қандай ҳолати юзида намоён бўлади. Ўспиринда ҳам шундай, юзлари сўлғин, кўзларида ташвиш, хавотир бор эди. Назаримда ҳамма чиқиб кетишини кутаётгандек.

Қизиқувчанлигим сабаб излаган доримни олиб бўлсам ҳам, худди дориларни томоша қилаётгандек юзимни четдаги дориларга қаратиб, ўспириннинг сотувчига айтаётган сўзларига қулоқ солдим.

Аямни мазалари йўқ, шу болницада ётишибди, ёнимда пулим ҳам қолмади, дори жудаям зарур, паспортимни қолдирсам дори бериб тураверасизми ака - ўспирин йигитни овозида ҳам ялиниш, ҳам уялиш ва ишонинг, ҳам йиғлашдан ўзини зўрға тутиб тургандаги ҳолат бор эди.

Бу орада дорихонага 35-40 ёшлардаги эркак киши кириб келди. - Майлику-я укам, фақат пулини тезроқ беролисизми, бизда йиллаб қолиб кетган паспортлар ҳам бор - деди аптекачи. - Бераман ака, ишонинг, худо ҳоҳласа 2-3 кунда сизга пулини олиб келиб бераман. Ўспирин йигит бу гапларини сотувчи бериш фикридан қайтиб қолмасин дегандек шошилиб гапирди.

Кишиларнинг ўзи ёки яқин инсони бемор бўлсаю дорига пули бўлмаса икки томонлама эзилади. Бир тарафдан мухтожлиги ва иккинчи тарафдан эса беморлик. Йигитчага ич-ичимдан ачиндим.

Уларни суҳбатига худди мендек кузатаётган, навбат кутиб турган киши аралашди.

Йигитчани дорилари нархини хисобладингизми? Қанча бўлар экан? - 300 мингдан ошади.

Мана 400 минг. Қайтимини бу укамга беринг.- деди.

Кейин ўспиринга қаради-да онангни эҳтиёт қилгин ука. Пулни эвазига эса, жума кунги дуолар ижобат бўлади, иншааллоҳ, мени фарзандимни дуо қилиб қўйгин - деди.

Йигитча қўлларини очди, лекин дуо қила олмади, гапира олмади, қўллари билан юзини беркитди, аниқроғи кўз ёшларини кафтлари орасига беркитди...

Азизлар орамизда шундай муҳтожлар бор лекин ориятни кучидан улар дардини ҳеч кимга айтолмайди. Атрофимиздаги шундай инсонларга бефарқ бўлмайлик!

Ummah: Qissalar Hikoyalar

Telegram: t.me/hikoyalar_qissalar