Abdurahmon Ergashev

Hayot uyqudir, o‘limla uyg‘onur inson. Sen shoshil, o‘lmasdan avval uyg‘on.

Aflotun — “Suqrotning so'nggi kunlari” kitobi haqida.

Aflotun tomonidan yozilgan Suqrot haqidagi o'qigan birinchi kitobim bo'ldi. Antik davr asarlari o'ziga xos tili bilan ajralib turadi. Mazmunni tushunish uchun diqqatni jamlab, tafakkur qilib o'qish kerak. Ko'pincha buning o'zi ham yetarli bo'lmaydi, bir jumlani qayta-qayta o'qishga ham to'g'ri keladi ba'zida.

Aflotun Suqrotning shogirdi hisoblanadi. Suqrot degan shaxs mavjud bo'lganligini ham dunyo yolg'iz Aflotunning asarlaridan biladi. Ushbu mo'jaz kitobchada umumiy 4 ta dialog, "Euthyphro"(EN) — "Yevtifron"(UZ); "The apology" — "Uzr"; "Crito"; "Phaedo" — "Fedon"lar to'plangan. Mos ravishda Suqrotning o'limga hukm qilinishidan keyingi voqealarni, uning so'nggi falsafiy munozaralarni bayon qiladi.

https://telegra.ph/Aflotun--Su....qrotning-songgi-kunl

𝐓𝐨'𝐫𝐭𝐢𝐧𝐜𝐡𝐢 𝐬𝐞𝐬𝐡𝐚𝐧𝐛𝐚:𝐎'𝐥𝐢𝐦 𝐡𝐚𝐪𝐢𝐝𝐚 𝐬𝐮𝐡𝐛𝐚𝐭𝐥𝐚𝐬𝐡𝐚𝐦𝐢𝐳 ....– Oʻlishni oʻrgansang, yashashni ham oʻrganasan! U quyosh nuri tushib turgan deraza tomonga ishora qilib bosh irgʻatdi: – Koʻryapsanmi? Sen istalgan payt u yerga – tashqariga chiqishing mumkin. Koʻcha boʻylab yugurishing va bundan telbalarcha zavq olishing mumkin. Men esa bunday qilolmayman. Tashqariga chiqa olmayman. Yugura olmayman. Har gal tashqariga chiqqanimda, “mazam qochib qoladi” degan qoʻrquvdan yuragim titrab turadi. Lekin bilasanmi nima? Men shu derazani sendan koʻra koʻproq qadrlayman. Ha.Har kuni shu deraza orqali tashqarini tomosha qilaman. Daraxtlar oʻzgarishini, shamolning qay darajada kuchli esayotganini ilgʻayman. Goʻyoki men shu deraza oynasidan vaqt oqimini koʻra oladigandekman. Men vaqt-soatim bitib qolganini bilaman, shu sababli ham tabiat menga nihoyatda maftunkor boʻlib tuyuladi, xuddi uni ilk marta koʻrayotgandek

shu qaysi asardan?

©Murdalar gapirmaydilar

T.Malik

Турсунали шундай бандалардан бири. У марҳамат сўраб Худога кўп ёлборади. Аммо иймон калимаси билан юмшамаган тилдан учган бу ёлборишлар қабул бўлармикин, валлоҳи аълам?! Инсонларни саломатга, саодатга эриштирувчи ягона нарса иймондир. Бани Одам ҳар қандай ёмонликни фақат иймон билангина енгажагини ва ҳар бир зафарга фақат иймон билан эришажагини англаб етмоқ шу қадар мушкулми? Дунё тўплашга етган ақл бу ҳақиқатни тушунишга келганда қосирлик қиларми? Ёки буни фаҳм эта олмасликка қалбларнинг муҳрлангани сабабми экан?