muslim abdulaev

11563. Жанозада кулаётган одамни кўрсанг, билгинки, унинг қалби қотибди. Энди майит билан унинг фарқи нафас олиб турганида холос.

arabicuz arabicuz

У хуфтон намозини ўқиб, аёлининг олдига кирди. Фарзандлари ухлаб ётган эди. Аёлидан сўради:

— Болалар намоз ўқишдими?

— Йўқ, уйда бирон егулик қолмаган, озгина овутай десам, намоз ўқимай ухлаб қолишди, деди аёли.

— Уйғот, намозларини ўқиб олишсин.

— Бегим, ўйғотсам, очликдан йиғлашади, егани бирон нарса йўқ, ахир.

— Менга уларни намозга буюришим амр этилган, ризқларига кафил эмасман. Уйғот, ризқлари Аллоҳнинг зиммасида. Буни Ўзи айтган: "Аҳлингни намозга амр эт ва ўзинг унга сабр қил. Биз сендан ризқ сўрамасмиз. Биз сенга ризқ берурмиз. Оқибат тақвоникидир" (Тоҳо сураси, 132-оят).

Аёли тушуниб, фарзандларини уйғотди. Улар намозларини ўқиб бўлишган эди ҳам, эшик тақиллади. Қарашса, остонада бир бадавлат одам қўлида анвои неъматлар кўтариб турибди.

— Мана буларни олиб, оила аҳлингиз билан есангиз, — деб, қўлидагиларни узатди.

— Узр, сиз ким бўласиз, булар нима? — деб сўради уй эгаси.

— Уйимга шаҳарнинг бообрў бир кишиси келган эди. Бу егуликларни у учун ҳозирлаган эдим. Лекин таомни бошлашдан олдин у билан тортишиб қолдик. Кейин у ҳеч нарса емасликка қасам ичиб, чиқиб кетди. Мен буларни қўлимга олдим-да, кимнинг эшиги олдида тўхтасам, ўшанга бераман, дедим. Аллоҳ номига қасамки, кўп уйлардан ўтиб, сизнинг остонангизда тўхтаб қолдим. Қасам ичаман, бу ерга қандай келганимни ҳам билмайман, — деди...

"Эй Роббим, мени ва зурриётларимни намозни тўкис адо этадиганлардан қилгин. Эй Роббимиз, дуони қабул этгин".

(Иброҳим сураси, 40-оят).

@konspektor

6505. Аёл киши дафн қилинганида маййитнинг маҳрамлари қабр четида туриб, номаҳрамлардан бирор киши яқинлашиб, назари тушмаслиги учун ўша ерни тўсиб турадилар. Ҳатто, тобутни ёпинглар, қабрни тўсинглар, деб овозларни баланд кўтаришади. Ваҳоланки, ушбу ҳолат кафан билан тўсиб, ўраб қўйилган, вафот этган аёл кишининг жасади ҳақида бўлади. Бу ўз ўрнида унинг яқинларининг ғайрати, ори ва қизғанишининг аломати сабаб шундай бўлади.

(Энди холис айтинглар,) Бу каби рашк туйғуси ва қизғанишимизга кўпроқ ёнимиздаги тирик аёлларимизга нисбатан кўрсатишимиз мувофиқ ва мосроқ эмасми?!

arabicuz arabicuz

Инсон мияси - ноёб нарса. У сиз туғилгандан бошлаб то телефон сотиб олгунингизча зўр ишлайди...

@konspektor

ИСРОФ

(Ибратли ҳикоя)

Олмонияга ўқишга борган бир араб йигит ҳикоя қилади:

"Олмония саноатлашган, ўта ривожланган давлат. У ерда турли соҳаларга оид маҳсулотларнинг энг саралари ишлаб чиқарилади. Кўпчилик, бу мамлакат аҳолиси ниҳоятда тўкин-сочин, ўта дабдабада яшайди, деб ўйлайди. Сафаримдан олдин мен ҳам шу фикрда эдим. Ҳамбург шаҳрига келиб тушганимда, у ердаги танишларим бир ресторанда зиёфат уюштиришди. Ресторанга бордик. Қарасак, ресторанда одам кам. Бир нечта ёши катта аёллар бор. Бир четдаги столда ёш эр-хотин ўтирибди. Олдиларида иккита тарелкада овқат ва иккита ичимликдан бошқа нарса йўқ. Биз ҳам бир столга ўтирдик. Қорин ҳам очқаб кетганди. Шундан шеригим кўпроқ овқатга буюртма берди. Ресторан тинч экан, овқат ҳам тезда келди.

Овқатланиб бўлиб, туриб кетаётганимизда овқатнинг деярли учдан бири тарелкада ортиб қолган эди. Ресторан эшигига етиб бормаган ҳам эдикки, кимдир бизни чақирди. Қарасак ёши улуғ хонимлар ресторан бошлиғига нималарнидир гапиришяпти. Билсак, улар кўп овқат қолдириб кетаётганимиздан норози эканлар. Шеригим: “Ўзимиз буюртма берган овқат, пулини тўладик, сизларга дахли бўлмаган нарсага нега аралашасизлар?!”, деди. Хонимлардан бири бизга қаттиқ ғазаб билан қараб турди-да, телефон олдига бориб кимгадир сим қоқди.

Кўп ўтмасдан, расмий кийимда бир киши кериб келди. У ўзини "ижтимоий таъминот муассаса"сининг зобити деб таништирди. Бизга 50 марка жарима солди. Биз жавоб қайтаролмадик. Шеригим узр сўраб 50 марка тўлади. Зобит самимий оҳангда: "Ортиб қолмаслигига кўзларинг етган таомни буюртма беринглар, пул ўзларингники, лекин ресурслар барчаники. Дунёда кўплаб одамлар ресурс, озиқ-овқат тақчиллигига дуч келмоқда, сизлар эса исроф қилаяпсизлар", деди.

Биз роса хижолатда қолдик. Унинг гаплари ҳақ эди. Шеригим ўша жиноят қоғозини суратга олиб, ҳар биримизга эсдалик сифатида биттадан нусха берди. Биз уни ҳеч қачон исроф қилмаслигимизни эслатиб турсин учун, хонамиз деворига осиб қўйдик!

"Пул ўзингники, лекин ресурслар барчаники!".

Aллоҳ таоло марҳамат қилган:

“Еб-ичинг, (лекин) исроф қилманг! Чунки У зот исроф қилувчиларни севмас!”

(Аъроф, 31).

Кўнгил кундалиги

@konspektor