Muzaffar_ibrohim

- Одамзод нима учун кафтдек ҳовлисига гул экади? Ундан кўра шолғом экса, қозонига тушади-ку.

- Одамзод нима учун булбул чах-чахини эшитганда энтикиб кетади? Ундан кўра булбулни шўрвага солиб пиширса, нафсини қондиради-ку.

- Одамзод нима учун осмонда чарақлаб ётган юлдузларни кўриб, кўнгли завққа тўлади? Юлдузлар унинг ҳамёнидаги тиллалар эмас-ку.

- Одамзод нима учун китоб ўқиётиб, суюкли қаҳрамони ўлиб қолса йиғлайди? Уни ёзувчи \"ичидан тўқиб чиқаргани\"ни билади-ку?

- Одамзод нима учун ўзга юртларга бориб беҳисоб мол-дунё орттирсаю, иттифоқо болалиги кечган кулбаси тушига кириб қолса, туни билан йиғлаб чиқади? Ахир у шоҳона қасрда яшайди-ку.

- Одамзод нима учун боласининг бошида алла айтади? Гўдак алла эшитмаса ухламайдими?

- Одамзод нима учун неварасини етаклаб неча замон аввал ўтиб кетган бобосининг қабрини зиёрат қилади? Марҳумни улар кўрмайдилар-ку?!

- Гап шундаки, Одамзодни ҳайвонотдан ажратиб турадиган чегара бор. Бу чегаранинг номи Маънавият деб аталади.

Ўткир ҲОШИМОВ

Қарийсан, кетасан, устингдан бир тупроқ тортишади, кейин эса таҳминан 20-30 йил сени кўмган фарзандларинг келишади зиёратингга, кейинги насл эса сени яхши танимайди ва сенинг қабринг ортиқ зиёрат қилинмайдиган қабрлар қаторига киради. Эсга олинмайдиган бир инсонга айланасан.

Бобомизни эслаймиз улар ҳақида баъзан оилавий суҳбатларда гаплашамиз аммо, бобомизнинг бобосини танимаймиз, у ҳақида суҳбат ҳам қилмаймиз.

Хаа, ана шундай ўчиб кетамиз ҳаммамиз бир кун.

Инсоннинг қиймати қаерда? Аллоҳнинг ҳузурида! Аллоҳга бизга қиймат беради. Аммо сен Унга бу дунёда қиймат бермас экансан...

Вой ҳолингга...

©Fatih Yağcı

Борди келди йўқолди

Айтайми сабабини?

Харажат одамларнинг

Бериб қўйди адабини!

Телефонда гаплашамиз

Баҳонамиз об-ҳаво.

Тўртта нон-у йўлкира

Бўлиб қолган муаммо!

Олтмишинчи-етмишинчи

Йилларга бир қайтайлик.

Болаларга ëшлигимиз

Эртагини айтайлик.

Обкаш деган нарсага

Челакларни илардик.

Қудукдан сув ташиб келиб,

Идишни тўлдирардик.

Танчага чўғ олиб келиб,

Босиб қўйиб кулига,

Бир кило ун берарди

Бухонканинг пулига.

Ҳаммамизнинг уйимизда

Ўчоқ-тандир бўларди.

Нонга ҳадеб чопмасдан,

Нон-патир ёпиларди.

Чироқнинг идишига

Керосинни қўйволиб,

Қоронғида ўтирардик,

Лампашиша ёкқволиб.

Тахмонда ўрин кўрпа

Мебель диван қаёқда??

Ерга жой солиб ухлаш

Модайди ҳамма ёқда.

Ўзбеклар қиз узатса,

Ўнта кўрпа қиларди.

Амма, буви, холалар

Ётиб қолгани борарди.

Телевизор деганлари

Бойникида бўларди.

Кино бошланиб қолса,

Маҳалла кириб кўрарди.

Қозонда сув иситиб,

Кирни қўлда ювардик.

Ванна, ҳамом бўлмаган,

Совуқ сувда чаярдик.

Саксонга кирган бувим,

Вой оёғим, демаган.

Чунки ўша маҳалда

Унитазлар бўлмаган.

Меҳнатни роса қилдик,

Тилимиз ҳам бир қарич.

Бинойидай ўтирибмиз

Сочларимиз оқариб.

Энди бирорта уйнинг

Тандири, ўчоғи йýқ,

Ҳамма нарса автомат,

Ҳамма касал, соғи йýқ.

Меҳр кўзда, яқинларни

Кўзингиз-ла кўринглар.

Оқибат йуқолмасин

Дийдорлашиб туринглар!!!

Инсон дунёга ҳеч нарсасиз келади. Сўнгра ҳар нарсанинг ортидан қувлайди. Охири ҳеч нарсасиз қайтиб кетади.

1816-1824-йиллар мобайнида Жазоирда консул бўлиб хизмат қилган Вильям Шоллер ўз хотираларида шундай ёзади:

"Жазоирда ўтказганим 8 йиллик муддатда бирор жазоирлик аёлнинг ё шакли ё юзини кўрмадим".

Сўнг бир исломофоб келади-да, "Ҳижоб жамиятимиз ва миллийлигимизга ёт либос" дея босинқирайди.