Jamoliddin Ilyosov

#китоб_уқи

Ҳаётининг баҳорида сўлиган навниҳол...

Маиший зўравонлик, қотиллик, кўча ҳаёти, гиёхвандлик,етимлик, афсус-надомат ва руҳий азобларни бошдан кечирган ёшгина йигитча.

Бу ёшида бунча юкни кўтариш унга оғирлик қилди.Ранж-аламга тўла ҳаётига маъно беришни истади, туби йўқ кудукда келажаги учун бир тутам умид қидирди...

Ва йўлини йўқотганларга йўлбошчилик қилишни дилига туккан ёш ўқитувчи билан учрашиб қолди. Бу учрашув асло тасодиф эмасди...

Мехмет Йилдизнинг реал воқеаларга асосланиб ёзилган ушбу асарида толеи кулмаган йигитчанинг ҳаёти қанчалар ўзгариб кетганига гувоҳ бўласиз.

\"Ҳеч ким ҳаётимизга бекордан-бекор кириб келмаган.Улар биз учун ё имтиҳон, ёки армуғондир\".

#китоб_уқи

Ўғлимни тупроққа топширишим керак эди, бироқ ундан ажрала олмаётгандим. Ота-онамнинг қабрлари пойига чўкдим ва Ючинни бағримга

босдим - уни ерга қўёлмаётгандим. Аста елкамга суядим, юзлари ҳам қотиб қолганди, худди елкамда бир парча муз тургандек гўё....

Кечки шамол баргларни тўзғитар, ўғлимнинг танаси қировдан нам бўлиб улгурган эди. Бугун эрталаб мактабга кетаётгандаги ҳолати кўз олдимда шундоққина турибди: югургилаб борар экан, елкасидаги сумкаси бир юқорига, бир пастга сакрарди. Ючин энди бир оғиз ҳам сўз айта олмаслигини ёки мактабга ялангоёқ чопиб бормаслигини ўйлаш юрагимга тиғдек ботарди.

Йиғлайвериб кўзимнинг ёши қуриб қолди....

#китоб_уқи

«Какку уяси узра парвоз» романи илк бор 1962 йилда нашр этилиши билан жамоатчиликни худди атом бомбаси портлашидек кескин ларзага солди.

Китобхон асарни ўқиркан, «какку уяси» деганда, руҳий касалликлар шифохонасини, тўғрироғи, жиннихонани, «какку»деганда эса Катта ҳамширани тушунади. Аммо Рэтчед хоним

полапонларини учирма қилиб, эркинликка қўйиб юбориш орқали «муаммодан халос бўлиш»

ниятида эмас.

Она какку тоқат қилиб бўлмас даражада итоатсиз ва исёнкор, парвозга ҳамиша шай турган полапонининг эрк истаб ураётган юрак зарбаларига гўёки парво қилмайди,

узоқ йиллар давомида ўрнатган қаттиқ тартибни шафқатсизларча бузаётган, бошқаларни ҳам ўз ортидан эргаштираётган беморидан шафқатсизларча ўч олиш фурсатини

пойлайди. Ва ўша кун ҳам келади: парвознинг оқибатлари бир инсоннинг ҳурлигига, озодлигига, орзуларига, умуман,бутун бошли ҳаётига якун ясайди.Макмёрфини ўлим эвазига озод бўлди, деб айтиш мумкинми? Йўқ. У маълум бир

чекланган маконни, ўзининг эркинлигига халақит қилувчи, уни бўғиб турган тартибни тарк этди, лекин қалбан у ҳамиша эркин эди.

Эрксизликдан ҳам эрк топа олиш эса чинакам матонат.

#китоб_уқи

«Эътиқод қилганингдек яша» дея умрини бир қуш қанотига илиб, бор будини фидо қилганлар бор.

Яхши ҳам улар бор. Зеро, умр нимани фидо қила олганинггиз билан ўлчанади.

Азиз ўқувчим, сирли йўлга чорласам, келасизми?

Сизни ўйлаган, сиз учун жон берган, хаттоки

тушларида сизни кўрган инсонлар замонига чорласам, келасизми? Дарвеш,авлиё ва қаландарларни кўришни истайсизми?

Сизга Аҳмад Яссавий ҳақида ҳикоя қилсам....

Зулматларда адашма дея зиё таратганини суйлаб берсам.

Дарвешларига ҳамроҳ қилсам сизни.....

Азиз китобхон, сиз ҳам Пири Туркистон Хожа Аҳмад Яссавий каби дуо қиласизми: «Ҳар не қилсанг, ошиқ қилғил Парвардигор...»

Шогирдлари дунёнинг тўрт томонига илму-зиё сочган, аҳли дил, Пири Туркистон Хожа Аҳмад Яссавий ҳақида қисса...

#китоб_ўқи

Ушбу китоб қаҳрамони ҳам "Қурбим етмайди" дея кўп нарсада, ҳатто орзуларида ҳам ўзига чекловлар кўйган. У тасодифан танишиб қолган кекса бариста эса қизга ўзи ўйлаганидан анча бадавлатроқ эканини тушунтириб беради.