Илм Илм

Iso ibn Vardon rohimahullohdan:

“Dunyodagi istaklaringizni so‘nggi chegarasi nima?” deb soʻradilar. U kishi yig‘ladi va aytdiki: “Ko‘ksim yorilib, Qurʼon qalbimda nimalar qilganiga boqishni istayman.”

Imom Shofe’iy رحمه الله dedilar:

“Biz gunohlarni tark qilish yoʻlini axtardik va uni Duho namozida topdik.

Biz mayyitga qabrda nur boʻluvchi narsa qidirdik va uni Qur’on tilovatida topdik.

Biz sirot koʻprigida oʻtishda yordam beruvchini izladik va uni roʻza tutish hamda sadaqa berishda topdik.”

Alqamadan rivoyat qilinadi:

“Abdulloh ibn Masʼud rodiyallohu anhu: “Men Nabiyingizning: “Kimning bor tashvishi bir tashvish – oxirat g‘ami bo‘lsa, Alloh uning dunyodagi tashvishlariga kifoya qiladi. Kimning tashvishlari uni dunyo ishlariga ursa, Alloh uni dunyoning qaysi vodiysida halok bo‘lishiga eʼtibor bermaydi”, deganlarini eshitganman”, dedilar.”

©️

Аъробийга дедилар:

- сиз ўласиз

- ўлсам қаерга бораман?

- Аллоҳнинг ҳузурига

- нима яхшилик кўрсам Ундан кўрдим-ку, энди У билан учрашишдан қўрқаманми?, деди.

Аллоҳга яхши гумон қилиш нақадар яхши!

Салафлардан биридан сўрадилар:

- Дуоси қабул бўладиган бирор кишини биласизми?

- Дуоларни қабул қиладиган Бирини биламан, деди.

Аллоҳга яхши гумон қилиш нақадар яхши!

Аъробий ибн Аббос разияллоҳу анҳудан сўради:

- Қиёматда бизни ким ҳисоб- китоб қилади?

- Аллоҳ таоло

- Ундай бўлса биз қутилибмиз, онт ичаман, деди.

Аллоҳга яхши гумон нақадар яхши!

Бир йигитнинг ўлим вақти келганида онаси йиғлай бошлади.

- Онажон! Менинг ҳисоб-китобим сизга топширилса, нима қилар эдингиз?

- Болам, сенга раҳм қилар эдим.

- Онажон, Аллоҳ сиздан ҳам раҳмлироқ.

Аллоҳга яхши гумон қилиш нақадар яхши!

"Раҳмон(дан қўрққани) учун овозлар сўнган кун"

Буюклигини, Қаҳҳорлигини кўрсатадиган ўринда "Қаҳҳор, Жаббор, демади!

Шундоқ ҳам юраклар қинидан чиқиб турган мақомда "Раҳмон" исмини айтди!

Аллоҳнинг раҳмати нақадар буюк!

Аллоҳ таолодан бизларни, барча мўмину муслимларни мағфират қилишини, гуноҳларимизни ўтиб юборишини, раҳм қилишини сўраймиз!

https://t.me/Nematulloh

Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.

Иброҳим Ибн Адҳам айтдилар:

"Бир куни уйимга меҳмонлар келишди. Билдимки, улар шарафли кимсалар. Шунда мен уларга:" Менга ваъз-насиҳат қилинглар, шоядки мен ҳам сизлар каби Аллоҳдан қўрқсам", дедим. Улар: "Биз сенга еттита нарсани васият қиламиз:

Биринчи- кўп гапиришдан сақлан, чунки у қалбнинг уйғоқлигини кетказади(яъни қотиради).

Иккинчи- кўп ейишдан сақлан, чунки у ҳикматни кетказади.

Учинчи- одамларга кўп аралашиб юришдан сақлан, чунки у ибодатдаги ҳаловатни йўқотади.

Тўртинчи- дунёга муҳаббат қўйишдан сақлан, чунки у ҳусни хотима (хайрли оқибат) билан вафот этишни кетказади.

Бешинчи- жоҳил ва илмсиз бўлишдан сақлан, чунки у қалбнинг тириклигини кетказади.

Олтинчи- золимлар билан ҳамсуҳбат бўлишдан сақлан, чунки у динда мустаҳкам туришни кетказади.

Еттинчи- ким одамларнинг розилигини талаб қилса, Аллоҳнинг розилигидан бебаҳра қолади", дейишди.

Дурратун носиҳийн.

Усмон ибн Ҳасан ибн Аҳмад Шокир Хувайрий.

٢ – حَدَّثَنَا حُمَيْدُ بْنُ مَسْعَدَةَ الْبَصْرِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَهَّابِ الثَّقَفِيُّ، عَنْ حُمَيْدٍ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ رَبْعَةً: لَيْسَ بِالطَّوِيلِ وَلاَ بِالْقَصِيرِ، حَسَنَ الْجِسْمِ وَكَانَ شَعْرُهُ لَيْسَ بِجَعْدٍ وَلاَ سَبْطٍ، أَسْمَرَ اللَّوْنِ، إِذَا مَشَى يَتَكَفَّأُ.

2 – Яна Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам мўътадил қоматли эдилар: (бўйлари) узун ҳам, калта ҳам эмасди. Таналари чиройли эди. Сочлари жингалак ҳам, силлиқ ҳам бўлмаган. У зот буғдойранг эдилар. Олдинга сал мойил бўлиб юрардилар”.

Шарҳ. Юқоридаги ривоятдан билдикки, Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам бўйлари ўртача, сочлари ўта жингалак ҳам, силлиқ ҳам эмас эди.

Аллоҳ таоло у зотга мўътадил қомат берганди. Муборак таналари кўркам, гавдалари келишган, аъзолари бир-бирига мутаносиб, ранглари чиройли эди.

Бу ерда Ҳабибимиз ранглари буғдойранг бўлгани айтилган. Аввалги ривоятда “ўта оппоқ ҳам, буғдойранг ҳам эмасди”, дейилганди. Буни қандай тушунамиз?

Баъзи аҳли илмлар бу лафз собит (мустаҳкам, ишончли) эмаслигини айтишган. Уларга кўра, “буғдойранг” ўрнига “ранги тиниқ/нур сочиб турувчи” бўлади.

Бошқа уламолар айтишича, ривоятдаги “буғдойранг”дан мурод бир оз қизил аралашган оқ рангдир. Чунки, араблар оқ-қизғиш танани “буғдойранг” (асмар) дейишади.

Муҳаммад Мустафо соллаллоҳу алайҳи ва саллам юришлари ҳам ўзига хос эди: худди қияликдан тушиб келаётгандек олдинга мойилроқ бўлиб, салобат билан юрардилар, катта-катта қадам ташлардилар. Бундай юриш бадан қувватидан дарак беради.

Таржима ва шарҳ муаллифи: Зиёвуддин Раҳим

'Шамоили Муҳаммадия" китобидан.