٢ – حَدَّثَنَا حُمَيْدُ بْنُ مَسْعَدَةَ الْبَصْرِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَهَّابِ الثَّقَفِيُّ، عَنْ حُمَيْدٍ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ رَبْعَةً: لَيْسَ بِالطَّوِيلِ وَلاَ بِالْقَصِيرِ، حَسَنَ الْجِسْمِ وَكَانَ شَعْرُهُ لَيْسَ بِجَعْدٍ وَلاَ سَبْطٍ، أَسْمَرَ اللَّوْنِ، إِذَا مَشَى يَتَكَفَّأُ.
2 – Яна Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам мўътадил қоматли эдилар: (бўйлари) узун ҳам, калта ҳам эмасди. Таналари чиройли эди. Сочлари жингалак ҳам, силлиқ ҳам бўлмаган. У зот буғдойранг эдилар. Олдинга сал мойил бўлиб юрардилар”.
Шарҳ. Юқоридаги ривоятдан билдикки, Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам бўйлари ўртача, сочлари ўта жингалак ҳам, силлиқ ҳам эмас эди.
Аллоҳ таоло у зотга мўътадил қомат берганди. Муборак таналари кўркам, гавдалари келишган, аъзолари бир-бирига мутаносиб, ранглари чиройли эди.
Бу ерда Ҳабибимиз ранглари буғдойранг бўлгани айтилган. Аввалги ривоятда “ўта оппоқ ҳам, буғдойранг ҳам эмасди”, дейилганди. Буни қандай тушунамиз?
Баъзи аҳли илмлар бу лафз собит (мустаҳкам, ишончли) эмаслигини айтишган. Уларга кўра, “буғдойранг” ўрнига “ранги тиниқ/нур сочиб турувчи” бўлади.
Бошқа уламолар айтишича, ривоятдаги “буғдойранг”дан мурод бир оз қизил аралашган оқ рангдир. Чунки, араблар оқ-қизғиш танани “буғдойранг” (асмар) дейишади.
Муҳаммад Мустафо соллаллоҳу алайҳи ва саллам юришлари ҳам ўзига хос эди: худди қияликдан тушиб келаётгандек олдинга мойилроқ бўлиб, салобат билан юрардилар, катта-катта қадам ташлардилар. Бундай юриш бадан қувватидан дарак беради.
Таржима ва шарҳ муаллифи: Зиёвуддин Раҳим
'Шамоили Муҳаммадия" китобидан.
٢ – حَدَّثَنَا حُمَيْدُ بْنُ مَسْعَدَةَ الْبَصْرِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَهَّابِ الثَّقَفِيُّ، عَنْ حُمَيْدٍ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ رَبْعَةً: لَيْسَ بِالطَّوِيلِ وَلاَ بِالْقَصِيرِ، حَسَنَ الْجِسْمِ وَكَانَ شَعْرُهُ لَيْسَ بِجَعْدٍ وَلاَ سَبْطٍ، أَسْمَرَ اللَّوْنِ، إِذَا مَشَى يَتَكَفَّأُ.
2 – Яна Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам мўътадил қоматли эдилар: (бўйлари) узун ҳам, калта ҳам эмасди. Таналари чиройли эди. Сочлари жингалак ҳам, силлиқ ҳам бўлмаган. У зот буғдойранг эдилар. Олдинга сал мойил бўлиб юрардилар”.
Шарҳ. Юқоридаги ривоятдан билдикки, Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам бўйлари ўртача, сочлари ўта жингалак ҳам, силлиқ ҳам эмас эди.
Аллоҳ таоло у зотга мўътадил қомат берганди. Муборак таналари кўркам, гавдалари келишган, аъзолари бир-бирига мутаносиб, ранглари чиройли эди.
Бу ерда Ҳабибимиз ранглари буғдойранг бўлгани айтилган. Аввалги ривоятда “ўта оппоқ ҳам, буғдойранг ҳам эмасди”, дейилганди. Буни қандай тушунамиз?
Баъзи аҳли илмлар бу лафз собит (мустаҳкам, ишончли) эмаслигини айтишган. Уларга кўра, “буғдойранг” ўрнига “ранги тиниқ/нур сочиб турувчи” бўлади.
Бошқа уламолар айтишича, ривоятдаги “буғдойранг”дан мурод бир оз қизил аралашган оқ рангдир. Чунки, араблар оқ-қизғиш танани “буғдойранг” (асмар) дейишади.
Муҳаммад Мустафо соллаллоҳу алайҳи ва саллам юришлари ҳам ўзига хос эди: худди қияликдан тушиб келаётгандек олдинга мойилроқ бўлиб, салобат билан юрардилар, катта-катта қадам ташлардилар. Бундай юриш бадан қувватидан дарак беради.
Таржима ва шарҳ муаллифи: Зиёвуддин Раҳим
'Шамоили Муҳаммадия" китобидан.
2