Diyorbek Qurbonov

Сендан закот ҳақида сўрашса, уларга:

"Бу қирқдан бир.

У молингдаги камбағаллар ҳаққи.

Қолган барчаси ўзинга..."- деб айтгин.

Ундан ҳамма қўрқади, ҳатто Ақш президенти ҳам.

Магар шу костюмни тикувчиси ундай эмас.

Мана гилосларимиз ҳам пишиб етилди.

Бу йил гилос нархлари ҳар йилгидан уч ҳиссага арзон сотилябди.

Айни вақтда Фарғона бозорларида Бахор гилосни улгуржи бахоси 10 минг сўм бўлиб турибди.

Қиём ва компот қиладиганлар ҳаракатларини қилиб қолишсин. Чунки Воловой гилос навимиз бу йил деярли ҳосил тугмади.

Агар келажак авлодга хиёнат ҳақида дарс ўтмоқчи бўлсанг, унга фақат шу суратни кўрсат.

Жаҳаннам аҳлининг тўртта омонлик сўраши.

Қурони карим дўзах аҳлининг қиёматдаги ҳолини васф қилар экан, уларнинг нақадар дахшатли ва умидсиз ҳолатда бўлишларини ҳикоя қилади.

Жаҳаннам аҳли аламли азоблардан кейин у ердан қутилиб чиқиш учун биринчи омонликни сўраши.

(رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ)

"Эй Роббимиз, бизни бундан чиқаргин, агар яна (эски ҳолимизга) қайтсак, бас, албатта, золимлардан бўлурмиз"- дедилар.

Лекин Аллоҳ таоло уларга жавоб қилиб:

( قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ)

"У (ер) да хор бўлиб қолаверинг ва Менга гапирманг"- деди.

Улар Аллоҳнинг раҳмати ҳамда У зотга мурожат қилишдан ноумид бўлишгач, у ердан чиқиш имконсиз эканини англаб етишди.

Шундан кейин улар иккинчи омонликни сўрай бошлашди. Улар бу омонликни жаҳаннам моликларига арз қилишди.

(وَنَادَوْا يَا مَالِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنَا رَبُّكَ)

Улар: "Эй Молик! Роббинг бизни битирсин"- деб нидо қилдилар.

Яаьни, улар жаҳаннамнинг шидлатли азобларини кўрмаслик учун яшамасликка, йўқ бўлиб кетишга ҳам рози эканларини баён қилишмоқда.

Шунда Молик уларга жавоб қилиб:

(قَالَ إِنَّكُم مَّاكِثُونَ)

У: "Албатта, сиз туриб қолувчисиз"- деди.

Улар иккинчи омонликдан умид узишгач, жаҳаннам қўриқчиларидан учинчи омонликни сўрашди.

Эшитган инсонни бадани титрайдиган ушбу омонликни сўраш шундай бўлди.

(وَقَالَ الَّذِينَ فِي النَّار لِخَزَنَةِ جَهَنَّم اُدْعُوا رَبّكُمْ يُخَفِّف عَنَّا يَوْمًا مِنْ الْعَذَاب)

Дўзахда турганлар жаҳаннам қўриқчиларига: "Роббингизга дуо қилинглар, биздан бирор кун азобни енгиллатсин"- дедилар.

Улар бир кун, фақат бир кунгина жаҳаннам азобидан роҳат олишни истаб қолишар экан.

Лекин жаҳаннам қўриқчилари уларга раддия қилиб:

(أولم تك تأتيكم رسلكم بالبينات قالوا بلى قالوا فادعوا وما دعاء الكافرين إلا في ضلال)

Улар: Сизга Пайғамбарларингиз очиқ-ойдин хужжатлар билан келмаган эдиларми?!"- дедилар. Булар: "Ҳа"- дейишди.

Улар: "Бас, дуо қилаверинглар. Кофирларнинг дуоси залолатдан бошқа нарса эмас"- дедилар.

Яаьни, бу сўраган нарсангиз ҳам ижобат қилинмайди.

Шундан кейин улар тўртинчи ва охирги омонликни сўрашади.

Бу омонлик жаннат аҳлидан сўралди.

(وَنَادَىٰ أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُوا عَلَيْنَا مِنَ الْمَاءِ أو مما رزقكم الله)

Дўзах эгалари жаннат эгаларига: "Бизга ҳам сувдан ёки Аллоҳ сизга ризқ қилиб берган нарсадан тўкинглар"- деб нидо қилдилар.

Аввалига дўзахдан чиқишни, кейин ўлишни, кейин бир кунгагина роҳат олишни исташди.

Барчаси ралд этилди. Мана энди чанқоқларини қондириш учун жаннат аҳлидан бир қултим сув сўрашмоқда.

Уларга жаннат аҳллари шундай жавоб қилишди:

(قَالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ.

الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَهْوًا وَلَعِبا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَالْيَوْمَ نَنسَاهم كَمَا نَسُوا لِقَاءَ يَوْمِهِمْ هَٰذَا وَمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ).

Улар: "Албатта, Аллоҳ буларни кофирларга ҳаром қилган.

Динларини ўйин-кулги қилиб олган ва хаёти дунё ғурурига кетганларга"- дедилар.

Бас, бу Кунда улар бугунги ҳолга дучор бўлишларини унутганлари ва оятларимизни инкор қилганларидек, Биз ҳам уларни унутамиз.

Аллоҳ барчамизга жаҳаннамдан панох берсин!