Асл ёр
Алп йигит бир қарашда
Бир қизни севиб қолди
Ул санамга бир бошдан
Дардини тўкиб солди:
-Сенинг маъюс нигоҳинг
Қалбимни тиғдек тилди
Мени сеҳрлаб ҳуснинг
Эс-ҳушимни ром қилди
Кел бўлиб биз дўст ва ёр
Бирга ётиб турамиз
Севгига айтиб алёр
Бахт қасрини қурамиз
Пойингга тўксам қоним
Келмайди менга малол
Гар керак бўлса жоним
Сеникидир, олақол
Саратонда соя бериб
Қахратонда чўғ бўлай
Севги тафтидан эриб
Қучоғингда бўғ бўлай
Тонг саҳар бўлиб сабо
Юзларингни силай мен
Ўй сурсанг бўлиб наво
Қалбинг сирин билай мен
Бўлай сенинг қулинг,ёр
Бир умрга вафодор
Фақат зинхор ва зинхор
Қилма севгимни инкор
Қиз боқиб йигит тамон
Бошини эгиб туриб
Кўзлари тўла армон
Жавоб берди ўй суриб:
-Сўзларинг менга маъқул
Аммо бахтли бўл менсиз
Керак эмас менга қул
Сени севмайман, эссиз
Бор менинг севган ёрим
Чертган у қалбим торин
Менинг орзуим, зорим
Унга берардим борим
Аммо ул йигит афсус
Менга ҳеч қиё боқмас
Шул сабаб қалбим маъюс
Кўнгил яраси битмас
Йигит ҳамон умид ла
Боқар қизнинг кўзига
Тикилиб армон билан
Жавоб берди сўзига:
-Балки бўлар бир бутун
Икки яримта юрак
Балки чин севги учун
Аламли сабоқ керак?!
Ғамгин турар эди қиз
Кўздан артди ёшини
Йигитга қараб ҳиссиз
Деди силтаб бошини:
-Дунё асли бири кам
Сирларин ечиб бўлмас
Кимларгадир севги ғам
Кимларга эса ҳавас
Сен бировни севасан
У чи, у сени севмас
Лекин сени севганга
Кўнглинг ҳеч ҳам илимас…
Суҳбатни ёзиб сизга
Фикрингиз билгим келди
Мен эса ўша қизга
Насиҳат бергим келди:
-Севги-сир, англаб бўлмас
Лек ҳеч ким қилмас инкор
Ҳаётда сен севганмас
Сени севган асл ёр
Ғайрат Раҳим.
3