Бидъатнинг ҳамма тури залолатдир
Пайғамбар алайҳиссалом :
كل بدعة ضلالة، وكل ضلالة في النار
"Ҳар қандай бидъат залолатдир.Ва ҳар қандай залолат (залолатни қилувчи)дўзахда"- деганлар.Агар бидъат حسنة (яхши) ва سيئة(ёмон) га ажралганда эди , пайғамбаримиз ҳар қандай бидъат (كل بدعة) демаган бўлар эдилар.Баъзи бидъатлар ёки бидъатлардан баъзилари деган бўлар эдилар.Бидъатни яхши ва ёмонга ажратиш ҳам, бидъатчилардан чиққан фитнадир. Улар ўзларининг "ахлатларини "беркитиш учун динга ҳар доим тухматлар қилиб келишади.Агар диннинг комил бўлганлигини пиёла тўла чойга қиёсласак , чой билан тўла пиёланинг устига яна чой қўйишни бидъатга қиёслаш мумкин.Ҳоҳ яхши ниятда бўлсин хоҳ ёмон ниятда бўлсин , чой тошиб кетади.Бидъатчилар ўзларининг бидъатларига далил қилиб , таровеҳ намозини жамоат билан ўқишни келтиришади.Аммо бу далил асоссиздир.Чунки таровеҳ намозини жамоат билан ўқишликни пайғамбаримиз бошлаб берганлар. Кейин уммат ўзига фарз каби кўриб олишидан андиша қилиб, жамоат билан ўқишни тўхтатганлар. Кейинчалик Умар розияллоҳу анҳу ҳалифа бўлганларида , саҳобалар билан истишора қилиб , такрор жамоат билан ўқишни бошлатганлар.Кўриниб турибдики бу иш, яхши бидъатга далилликдан чиқади.
Бидъатнинг ҳамма тури залолатдир
Пайғамбар алайҳиссалом :
كل بدعة ضلالة، وكل ضلالة في النار
"Ҳар қандай бидъат залолатдир.Ва ҳар қандай залолат (залолатни қилувчи)дўзахда"- деганлар.Агар бидъат حسنة (яхши) ва سيئة(ёмон) га ажралганда эди , пайғамбаримиз ҳар қандай бидъат (كل بدعة) демаган бўлар эдилар.Баъзи бидъатлар ёки бидъатлардан баъзилари деган бўлар эдилар.Бидъатни яхши ва ёмонга ажратиш ҳам, бидъатчилардан чиққан фитнадир. Улар ўзларининг "ахлатларини "беркитиш учун динга ҳар доим тухматлар қилиб келишади.Агар диннинг комил бўлганлигини пиёла тўла чойга қиёсласак , чой билан тўла пиёланинг устига яна чой қўйишни бидъатга қиёслаш мумкин.Ҳоҳ яхши ниятда бўлсин хоҳ ёмон ниятда бўлсин , чой тошиб кетади.Бидъатчилар ўзларининг бидъатларига далил қилиб , таровеҳ намозини жамоат билан ўқишни келтиришади.Аммо бу далил асоссиздир.Чунки таровеҳ намозини жамоат билан ўқишликни пайғамбаримиз бошлаб берганлар. Кейин уммат ўзига фарз каби кўриб олишидан андиша қилиб, жамоат билан ўқишни тўхтатганлар. Кейинчалик Умар розияллоҳу анҳу ҳалифа бўлганларида , саҳобалар билан истишора қилиб , такрор жамоат билан ўқишни бошлатганлар.Кўриниб турибдики бу иш, яхши бидъатга далилликдан чиқади.
2