Translation is not possible.

ТАСАВВУФДА "КАРОМАТ" НОМИ ОСТИДАГИ ТИЛ

ЗИНОСИ

Тасаввуф аҳлининг "нафс ўлдирувчи" ва "одоб аҳлоқ", "битмас туганмас ҳикмат"га ғиж- ғиж тўла китоблари ичидаги "тарбиявий" ҳикоялардан ярим шингил.

"Бир куни шайхимиз, менинг аёлимдан гап очаркан, уни бошдан оёқ, яширин ва ошкор ҳамма нарсасини ва бутун хусусиятлари билан айтиб берди. Шунчаларки, на кўпиртирди на камайтирди. Ростдан ҳам аёлим у айтгани каби эди. Қанча уринсам ҳам ҳеч қачон ўз аёлимни у каби таърифлаб бера олмасдим. Вахоланки, орамизда тўрт кунлик йўл бор эди. У аёлимни ҳеч кўрмаган эди..."

("Ал Ибриз". Абдул Азиз Даббағ, 91 с)

Буни даюслик деса ҳам бўлади. Шайҳи хотинини сўлаги оқиб муридига таърифлаб бераяпти. Даюс мурид жаҳл устида шайҳини бўғиб қўйиш ўрнига, оммага достон қилаяпти. (Ростдан хам шайҳи бу даюсни аёлини кўрмаганмикан? деб ўйлаб қолади бу ҳикояни ўқиган киши. Бунақа "шайх"лардан ҳар нарса кутиш мумкин). Тасаввуфчилар ўз китобларида "тасаввуфий! аҳлоқ"дан мана шунақа +18 ҳикоялар билан дарс бергандан кейин, бунақа "аҳлоқ" соҳиби муридлар ким бўлиб етишиб чиқиши ҳақида фикрингизни айтаверинг.

Send as a message
Share on my page
Share in the group