FURSAT.UZ

#bir_oyat_fursati

الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ۝

2-3. Ular g‘aybga iymon keltiradigan, namozni to‘kis ado etadigan va Biz ularga rizq qilib bergan narsalar­dan nafaqa qiladiganlardir.

Ushbu oyatda Qur’on hidoyatidan bahramand bo‘la oladigan taqvodorlarning sifatlaridan uchtasi sanalgan:

Birinchisi – «g‘aybga iymon keltiradigan».

Abul Oliya g‘aybga iymon keltirishning tafsirida: «Allohga, Uning farishtalariga, kitoblariga, payg‘ambarlariga, qiyomat kuniga, jannatiga, do‘zaxiga, muloqotiga, o‘limdan keyingi hayotga va qayta tirilishga ishonishdir», – degan ekanlar.

Imom Hokim Amr ibn Shu’aybdan rivoyat qiladilar:

«Bir kuni Nabiy alayhissalom sahobai kiromlariga:

– Sizningcha, kimning iymoni ajoyib? – dedilar. Sahobalar:

– Farishtalarniki, – deyishdi. U zot:

– Ular Robblarining oldida turib, iymon keltirmasalar, qanday bo‘ladi? – dedilar. Sahobalar:

– Payg‘ambarlarniki, – deyishdi. Nabiy alayhissalom:

– Ularga vahiy tushib turib, iymonga kelmasalar, qanday bo‘ladi? – dedilar. Sahobalar:

– Bizniki, – deyishdi. U zoti bobarakot:

– Men oralaringizda turib, iymon keltirmasalaringiz, qanday bo‘ladi? – deb turib, so‘ngra o‘zlari javob qildilar:

– Men uchun xaloyiqning ichida iymoni ajoyibi sizlardan keyin sahifalardagi Kitobga iymon keltirgan qavmlardir, – dedilar».

Haqiqatan, inson g‘aybga iymon keltirish bilan hayvondan ajralib turadi. Chunki his qilish a’zolari yordamida ularga moddiy ta’sir etuvchi narsalarni idrok qilish bilan ishonish hayvonlarda ham bor. G‘aybga iymon keltirish tufayli inson o‘zini o‘rab turgan hissiy dunyodan cheksiz ufqli, keng olamga chiqadi.

Ikkinchisi – «namozni to‘kis ado etadigan».

Ular Allohga ibodat qiladilar. Bandaga qul bo‘lishdan ozod bo‘lib, bandalarning Parvardigoriga qul bo‘ladilar. Namoz orqali banda Alloh taologa bog‘lanadi. Shuningdek, boshqa ulkan yaxshiliklarga erishadi.

Uchinchisi – «Biz ularga rizq qilib bergan narsalar­dan nafaqa qiladigan».

Taqvodor mo‘min-musulmon odamning e’tiqodiga ko‘ra, uning qo‘lidagi mol-dunyo Alloh bergan rizqdir, o‘zi yaratgan narsa emas. Shuning uchun ham taqvodor inson Alloh bergan rizqdan o‘zining zaifhol, muhtoj birodarlariga sadaqa qiladi.

«Sadaqa» so‘zining tasdiq ma’nosi bor, mol-dunyosini sarflab sadaqa qilishda e’tiqoddagi ma’noning, ya’ni yaxshilik qilish ma’nosining tasdig‘i bor.

«Nafaqa» esa umumiy so‘z bo‘lib, «zakot», «xayr-ehson», «sadaqa» kabi ma’nolarni anglatadi.

(Baqara, 3-oyat) | Manba: islom.uz

@FURSAT.UZ - Haqiqat fursati