Translation is not possible.

САҲОБАЛАР.

Салмон розиёллоҳу анҳу бемор бўлганларида у кишини Саъд ибн Аби Ваққос розиёллоҳу анҳу кўргани бордилар. Салмон йиғлаб турган эканлар. Саъд у кишини юпатиб дедилар:

- Эй Абу Абдуллоҳ! Нега йиғлайсиз? Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва саллам сиздан рози ҳолда оламдан ўтган бўлсалар?!

Салмон дедилар:

- Аллоҳга қасамки, мен ўлимдан қўрқиб йиғлаётганим йўқ. Аммо Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва саллам биздан аҳд олиб шундай деган эдилар:

" Сиздан бировингизнинг дунёдаги насибаси йўловчининг зоду роҳиласи каби бўлсин".

Менинг атрофимда эса шунча нарса.

Саъд розиёллоҳу анҳу айтадилар:

"Мен Салмоннинг атрофига назар солдим. Унинг хонасида фақатгина битта коса ва таҳорат қиладиган идиши бор эди.

Send as a message
Share on my page
Share in the group