Translation is not possible.

#Ибрат

Ўлим вақт танламас

Шайҳ Саъдий ҳикоя қилади:

- «Бошяланг, оёқяланг бир камбағал киши Куфа шаҳридан Ҳижозга борувчи карвонга қўшилиб, бизга йўлдош бўлди. У кишида дунё молидан ҳеч нарса йўқлигини кўрдим. Пиёда кетар, ҳеч нарсадан ташвиши йўқ эди. Туя устида кетаётган бир бой ҳалиги камбағалга:

- Эй қаландар, қаерга кетяпсан, орқага қайтсанг бўлармиди! Бу олис сафарда, бий саҳрода заҳмат-машаққат чекиб ўлиб кетасан, - деди. Камбағал бойнинг сўзига эътибор бермай, йўлида кетаверди.

- Нахлаи Маҳмуд деган жойига етганимизда бойнинг ажали етиб, ўлди. Пиёда келаётган бояги камбағал бойнинг ёстиғи ёнига келиб, секингина:

- Биз саҳрода қийинчилик чекиб, пиёда йўл босиб ўлмадик, аммо сен нортуя устида роҳатланиб йўл юрсанг ҳам ўлдинг! - деди.

“Кўҳна дунё ривоятлари”

Send as a message
Share on my page
Share in the group