#just #hypothes
Ramazonning diniy emas iqtisodiy funksiyasi haqida o'yladim. Mening idealimdagi Ramazonda barcha zakot beruvchilar zakot berishi kerak. Bu mamlakatda boylik taqsimlanishidur (wealth distribution). Ushbu funksiya jamiyatdagi qatlamlar orasini kattalashib ketishini oldini oluvchidir.
Bu oydagi ibodatlarni axloqlarni sayqallash funksiyasi mavjud. Butun axloqiy jamiyatda jinoyatning kam bo'ladi/bo'lmaydi deb o'ylayman.
Bu oyda qilinadigan ehsonlarda, hayriya ishlarida yoshlarning qatnashishi ijtimoiy mas'uliyat(social responsibility)ni hosil qilishi kerak.
Bu oydagi jamoaviy ibodatlardagi ijtimoiylashuv. Idealdagi Ramazonda masjid atrofidagi barcha erkaklar chiqishi va unda ular o'zaro gaplashishi, fikr almashishi, bir birini tanishi kerak. Yirik shaharlarda men kuzatgan muammo shuki bir domda/mahallada bo'lib bir-birini tanimaslik. Lekin bu diniy qadriyatlarimiz uni yechuvchi "institut" sifatida ishlashi mumkin.
Juda utopik bo'lsa ham mahalliy boshqaruvchi shaxslar hokimlar/yordamchilari/qaror qabul qiluvchilarning tarovehda hamma bilan birga bo'lishini tasavvur qilaman. Tarovehdan so'ng ular bilan fikr almashish, xalq o'z talablarini aytishi, muammolarini ochiqlashi mumkin bo'ladi degan fikr bor.
Yana nimalar bor ? Fikringizni yozing !
#just #hypothes
Ramazonning diniy emas iqtisodiy funksiyasi haqida o'yladim. Mening idealimdagi Ramazonda barcha zakot beruvchilar zakot berishi kerak. Bu mamlakatda boylik taqsimlanishidur (wealth distribution). Ushbu funksiya jamiyatdagi qatlamlar orasini kattalashib ketishini oldini oluvchidir.
Bu oydagi ibodatlarni axloqlarni sayqallash funksiyasi mavjud. Butun axloqiy jamiyatda jinoyatning kam bo'ladi/bo'lmaydi deb o'ylayman.
Bu oyda qilinadigan ehsonlarda, hayriya ishlarida yoshlarning qatnashishi ijtimoiy mas'uliyat(social responsibility)ni hosil qilishi kerak.
Bu oydagi jamoaviy ibodatlardagi ijtimoiylashuv. Idealdagi Ramazonda masjid atrofidagi barcha erkaklar chiqishi va unda ular o'zaro gaplashishi, fikr almashishi, bir birini tanishi kerak. Yirik shaharlarda men kuzatgan muammo shuki bir domda/mahallada bo'lib bir-birini tanimaslik. Lekin bu diniy qadriyatlarimiz uni yechuvchi "institut" sifatida ishlashi mumkin.
Juda utopik bo'lsa ham mahalliy boshqaruvchi shaxslar hokimlar/yordamchilari/qaror qabul qiluvchilarning tarovehda hamma bilan birga bo'lishini tasavvur qilaman. Tarovehdan so'ng ular bilan fikr almashish, xalq o'z talablarini aytishi, muammolarini ochiqlashi mumkin bo'ladi degan fikr bor.
Yana nimalar bor ? Fikringizni yozing !