Lochinbek Akbarov

Чарх авзойи бу дам аввалгиларға ўхшамас,

Котибу давру рақам аввалгиларға ўхшамас,

Энди инсон қадри ҳам аввалгиларға ўхшамас,

Кўнглум ичра дарду ғам аввалгиларға ўхшамас,

Ким ул ойнинг ҳажри ҳам аввалгиларға ўхшамас.

Не учар юлдузлар ўтди чалғитиб элни жуда,

Неча авлод йўли-ю умидин айлаб беҳуда,

Давр мезони билан тортай бу кун ўзимни-да,

Не ситамким қилса раҳм махфий эрди зимнида,

Эмди қилса не ситам аввалгиларға ўхшамас.

Бул Жаҳон тун бирла тонг баҳс этар бир ҳужраким,

Воҳ, қуёш савдосиға шамлар нечук бўлди ҳаким,

Ишқ, бу — ўз умрим, анга нечук қасамлар ичмаким,

Демангиз Ширину Лайли онча бор ишқ ичраким,

Хўбликда ул санам аввалгиларға ўхшамас.

Қай кишиким бир улуғ ишга этибди жон нисор,

Шиддати пасту баланд келганда ҳам бўлмайди ор,

Эй фалак, ҳеч кимни этма бесамар йўлларда хор,

Жавридин эрди аламлар, эмди тутмиш ўзга ёр,

Ўлмишамким, бу алам аввалгиларға ўхшамас.

Она Шарқ тожин киюр! Зулматда ушлатманг мени,

Бодайи ҳақ мастиман, ёлғонга уйғатманг мени,

Ўз хаёлимға қўйинг, ўзгага ишлатманг мени,

Ишқ аро Фарҳод ила Мажнунға ўхшатманг мени,

Ким бу расвойи дажам аввалгиларға ўхшамас.

Ҳар кима ҳар хил ёзур Арш Мирзоси сана,

Айланур ойина бу, ҳеч битта иш топмас пана,

Нафс ипига боғлидур руҳ ипларин узган тана,

Кўйининг эҳромидан кўнглимни ман этманг яна,

Ким анга азми ҳарам аввалгиларға ўхшамас.

Сўкмак ўтганлар ишин нотавонлар расмиким,

Ўз замонин рост этар қавми марддир асли ким,

Шу ҳаёт тилсимларин о****қ омонлар касбиким,

Эй Навоий қилма Жамшиду Фаридун васфиким,

Шоҳ Ғозийга карам аввалгиларға ўхшамас