Инсонларга шундай замон келадики, уларнинг қалблари Қуръондан холи, хароб ҳолга келади, (уни ўқишдан) ҳаловат ва лаззат топмай қўядилар.
Буюрилган амалларда нуқсон ва камчиликка йўл қўйсалар, “Албатта Аллоҳ Ғофурур Раҳимдир, (кечирувчи ва раҳмлидир) дейишади.
Агар ман этилган, қайтарилган ишни содир этишса, “Аллоҳга бирон нарсада ширк келтирмасак бўлди, (ундан бошқа гуноҳларимизни эса) биздан мағфират қилади”, дейдилар.
Ишларини бари тамадан иборат бўлиб, уларда сидқ, ростгўйлик бўлмайди.
Имом Аҳмаднинг “Зуҳд” асаридан.
Инсонларга шундай замон келадики, уларнинг қалблари Қуръондан холи, хароб ҳолга келади, (уни ўқишдан) ҳаловат ва лаззат топмай қўядилар.
Буюрилган амалларда нуқсон ва камчиликка йўл қўйсалар, “Албатта Аллоҳ Ғофурур Раҳимдир, (кечирувчи ва раҳмлидир) дейишади.
Агар ман этилган, қайтарилган ишни содир этишса, “Аллоҳга бирон нарсада ширк келтирмасак бўлди, (ундан бошқа гуноҳларимизни эса) биздан мағфират қилади”, дейдилар.
Ишларини бари тамадан иборат бўлиб, уларда сидқ, ростгўйлик бўлмайди.
Имом Аҳмаднинг “Зуҳд” асаридан.