Çĕнĕ çулахне йывăçлăх

#sheriyat

Xolat

Dunyoda ko'p hikmat, tilsim

Yuraklar unsiz bo'zlab yotibdi

Tushunganlar mudom o'tiribdi jim

Tushunmaslar tinmay so'zlab yotibdi.

Yo'q amal mo'minda taqvoni bilmas

Bari og'izga ko'chgan so'zlab yotibdi

Noqobil farzandi itoat qilmas

Ota jim, o'z aybin bilib yotibdi

O'z yurti, tuprog'i, vatani turib

Tunu kun chet elni ko'zlab yotibdi

Baxtu-saodatin dunyodan bilib

Amalni chetga surib ishlab yotibdi

Qurdning o'ljasini ko'zlagan shoqol

Burchakda bildirmay pisib yotibdi

Birovning haqqini yegan ochko'zlar

Sirtida bildirmay qusib yotibdi

Ximoloy toqatidan past ko'rinib voh

Mazlum ingrab nido qilib yotibdi

Tuproq bag'rida ne zolim, mazlum

Alloh adolatin kutib yotibdi

Sen yo'qkan ul ko'ngil bechora, g'arib

Zikringdan nechalar g'ofil yotibdi

Eng buyuk ozodlik senga qullik deb

Nechalar tuproqda shaxid yotibdi

©️ Ahmad Muhammad Zokir

Хыпар пек ярас
Ман тетелӗ питра пайлас
Ушкӑнта пайлас