— Домла, "хотин" сўзи қандай пайдо бўлган?
— Бир одамнинг ниҳоятда кўп гапирадиган хотини бор экан. Унинг овозидан гаранг бўлган эри кафтлари билан қулоқларини ёпганча "Ҳо, тин!" деб бақираркан охири. Буни ҳадеб эшитаверган қўшни эр ҳам хотини кўпроқ гапирса, "Ҳо, тин!" дейишни ўрганибди. Шундай қилиб, "хотин" сўзи тарқалиб кетган экан…
— Домла, "хотин" сўзи қандай пайдо бўлган?
— Бир одамнинг ниҳоятда кўп гапирадиган хотини бор экан. Унинг овозидан гаранг бўлган эри кафтлари билан қулоқларини ёпганча "Ҳо, тин!" деб бақираркан охири. Буни ҳадеб эшитаверган қўшни эр ҳам хотини кўпроқ гапирса, "Ҳо, тин!" дейишни ўрганибди. Шундай қилиб, "хотин" сўзи тарқалиб кетган экан…