"Bizga namoz mumkinmas. Arab tilini o\'rganish ham mumkin emas. Bitta ustozimiz yashirincha turkcha o\'rgatyapti"
Ming chaqirim masofaga safarga chiqdim. Ketayotib jamoat uloviga mindim. Joyimni almashtirishibdi, ahamiyat bermadim.
Bundan ham hikmat izladim. 30 yoshlar chamasi bittasi yosh bolaga ishora qilib: "uni sizga topshirdim, shahrimizga yetganda tog\'asiga topshiring" deb raqamimni oldi.
Bola juda introvert, 5-sinf ekan. İchki ishlar formasini kiyib olgan. So\'rasam, maxsus maktabda o\'qir ekan, shahrimizda faqat 10-sinfdan keyin qabul qilarkan.
Qaysi fanni yaxshi ko\'rasan desam, hammasini dedi. İngliz tilidan, tarixdan, matematikadan, adabiyotdan savol berdim enh oddiylaridan, unchalik bilmas ekan.
Yo\'lda to\'xtadik yoqilg\'i quyish uchun, pastga tushdik hamma yo\'lovchilar. Qaltirab yotibdi beshinchi sinf bola. Ustimdagi to\'nni kiydirmoqchi bo\'lib ancha harakat qilsam ham unamadi.
Boshida telpak. Qulog\'ini tushirsa bo\'ladigani. Qulog\'ini tushir desam, mumkin emas dedi. Nega desam, boyagi D* aka komandirim, aytib berasiz dedi. Aytmayman, shamollab ota-onangni oldiga kasal borgandan sog\' borganing afzal, keyin kelajakda sog\'lom bo\'lganing, hozirdan kasallikka chalinganingdan yaxshi dedim, qulog\'ini tushirdim forma telpagini, ammo yarim daqiqa ham o\'tmadi, joyiga qaytarishimni so\'radi, joyiga qaytardim.
Avtobusga mindik. Bola menga qarab: meni tog\'alarim kutib oladi dedi. Mayli dedim. Ota-onam yo\'q dedi. Alloh jannatiylardan qilgan bo\'lsin desam, ular o\'lmagan, yettinchi osmonda hozir, ishonmaysiz-a dedi. Alloh bilar dedim...
Namoz vaqti kirdi. To\'nimni avtobus ichidagi o\'rta yo\'lakka to\'shab, o\'qib oldim. Tugatgach yigitchaga salom berdim. Namoz o\'qiysizmi, necha mahal dedi. Besh mahal, Allohni izni ila dedim. Bizga mumkinmas dedi. Negaligini bilsam ham nega deb so\'radim. Mumkinmas, bilishsa qattiq bo\'ladi dedi.
Gapni boshqa tomonga burdim. Yarasini ochgim kelmadiyu, yana baribir zerikib, noutbukimni oldim. Touchscreen. Ekranga uning ismini arabchalab yozib ko\'rsatdim. Xitoychami yo Yaponchami dedi. Arabcha dedim.
Yana "bizga arabchani bilish, o\'rganish mumkin emas. Ammo ustozimiz yashirincha turkcha o\'rgatyapti" dedi. Nega desam, yana shu hol. Yo aytgisi kelmadi, yoki komandirlari "eshit va itoat qil" yo\'sinida bosim qiladi.
"Siz nega namoz o\'qiysiz" dedi. Alloh buyurgani uchun dedim, balog\'atga yetgan, ya\'ni aqli ishlab qolgan (tikka ochig\'ini gapirish - o\'g\'il bola qanday balog\'atga yetishi haqida indamadim) odamga namoz farz - shart bo\'ladi dedim. Davom etmadi, men nima qilaman, o\'qimayapmanku demadi. Menimcha yana ichida "bizga mumkin emas" dedi.
Ha, unga "qayt bu yo\'lingdan, militsiyachi bo\'lma, bo\'lsang ham namozingni o\'qi, farzlaringni bajar hech bo\'lmasa" degim keldiyu, bitta "tepada" o\'tirgan noinsofning "yo diningni tanla yo ishingni" deb davlat ishida ishlab namoz o\'qiganlarga o\'shqirgani esimga tushib, uning ham holatiga qarab, indamay qo\'ydim.
Aytsam bo\'lardi, ammo u endi balog\'at orasida. Gapiga qaraganda ota-onasi o\'tib ketgan, tog\'alari qaraydi, katta ehtimol bilan ular ham militsiyachi, bo\'lmasa nazdimda ming chaqirim ovvora bo\'lib poytaxtda jiyanini ichki ishlar maktabida o\'qitmasdi, yana Alloh bilar.
Noutbukingizda kino bormi dedi. Yo\'q dedim, rostdan ham yo\'q. Youtubedan tashlandiqni ko\'raylik dedi. Qo\'yib berib o\'zim ham 20 daqiqadek ko\'rdim, keyin quloqchinni butunlay o\'ziga berdim, o\'zi oxirigacha ko\'rdi.
Menimcha avval ham ko\'rgan. Balki u uchun shu kino hozir qandaydir taqdiriga yaqindir. Lekin baribir fundamental tarbiyasiga achindim. Ko\'rib bo\'lgach yana qiziqishlarini "qitiqladim".
Qo\'shiq eshitasanmi desam, yangi reperlarni sanab ketdi: "Aga eshitaman, Asl Wayne eshitaman...". İkkisi ham Xorazmcha aytadi, farqi Asl Wayne hozir sal madaniyroq bo\'lib qolgan, uncha xushlamasam ham bir repida FreeGaza deb qo\'rqmay aytib chiqdi, ha, u tag\'anni qilyapti, ammo ba\'zi o\'zidan din peshvosi yasab, ammo G\'azo haqida lam-mim demaganlardan ko\'ra kattaroq yurakli.
Aga esa, so\'kinish, agressiya, kibr, faxsh so\'zlarga to\'la replari bilan tanilayotgan bittasi. Beshinchi sinf bolasi shu ikkisini mazza qilib eshitar ekan.
Dindan ham, dunyodan ham suhbatimiz tugadi. Uni islomga da\'vat qilgim keldi, ammo muhiti unga mos emasdek. Xuddi, islom katta jism, uning muhiti eshigiga sig\'maydi. Eshikni buzib olib kirsa bo\'ladi, ammo u bola hali bunday darajada emas. Mendan eslab qolgani, soqolli aka Asl Waynega o\'xshaydi, dag\'al xulqli odam emas, kechki ovqatni birga qildik, ertalab uni tog\'asiga topshirdim Alloh izni bilan salomat.
Bolada ayb yo\'q. Ota-onasi haqida ham bir nima deyolmayman, ular qanday o\'tishgan, menga qorong\'u. Bu to\'qima hikoya emas, bo\'lgan ish, shu hafta.
Nima hikmat? İnshaalloh farzandli bo\'larmiz hammamiz, balki ba\'zilarimizda allaqachon ko\'zimiz quvonchlari bordir. Yaxshi tarbiya, halol rizq bilan boqarmiz inshaalloh, boqayotgandirmiz. Ammo, muhit ham muhim. Alloh Azroil alayhissalomni ota-onani jonini olish uchun yuborsa, bolangizga islomiy tarbiya beradigan, xulqiga qaraydigan muhitdamisiz? Yoki bizlar, sizlar o\'tib ketsangizlar johiliyat tarbiyasiga qaytadimi?
Alloh hammamizdan yaxshi avlod qolishini, Allohga bandaligini sevuvchilar ota-onasi bo\'lishni, tog\'utdan hazar qiluvch farzandlar yetishtirishni nasib qilsin. "Tepadagilar" ga ham insof, tavfiq bersinki, e\'tiqodga qarshi chiquvchi kofir bo\'lishdan ularni O\'zi qutqarsin.
Assalamu alaykum wrwb
"Bizga namoz mumkinmas. Arab tilini o'rganish ham mumkin emas. Bitta ustozimiz yashirincha turkcha o'rgatyapti"
Ming chaqirim masofaga safarga chiqdim. Ketayotib jamoat uloviga mindim. Joyimni almashtirishibdi, ahamiyat bermadim.
Bundan ham hikmat izladim. 30 yoshlar chamasi bittasi yosh bolaga ishora qilib: "uni sizga topshirdim, shahrimizga yetganda tog'asiga topshiring" deb raqamimni oldi.
Bola juda introvert, 5-sinf ekan. İchki ishlar formasini kiyib olgan. So'rasam, maxsus maktabda o'qir ekan, shahrimizda faqat 10-sinfdan keyin qabul qilarkan.
Qaysi fanni yaxshi ko'rasan desam, hammasini dedi. İngliz tilidan, tarixdan, matematikadan, adabiyotdan savol berdim enh oddiylaridan, unchalik bilmas ekan.
Yo'lda to'xtadik yoqilg'i quyish uchun, pastga tushdik hamma yo'lovchilar. Qaltirab yotibdi beshinchi sinf bola. Ustimdagi to'nni kiydirmoqchi bo'lib ancha harakat qilsam ham unamadi.
Boshida telpak. Qulog'ini tushirsa bo'ladigani. Qulog'ini tushir desam, mumkin emas dedi. Nega desam, boyagi D* aka komandirim, aytib berasiz dedi. Aytmayman, shamollab ota-onangni oldiga kasal borgandan sog' borganing afzal, keyin kelajakda sog'lom bo'lganing, hozirdan kasallikka chalinganingdan yaxshi dedim, qulog'ini tushirdim forma telpagini, ammo yarim daqiqa ham o'tmadi, joyiga qaytarishimni so'radi, joyiga qaytardim.
Avtobusga mindik. Bola menga qarab: meni tog'alarim kutib oladi dedi. Mayli dedim. Ota-onam yo'q dedi. Alloh jannatiylardan qilgan bo'lsin desam, ular o'lmagan, yettinchi osmonda hozir, ishonmaysiz-a dedi. Alloh bilar dedim...
Namoz vaqti kirdi. To'nimni avtobus ichidagi o'rta yo'lakka to'shab, o'qib oldim. Tugatgach yigitchaga salom berdim. Namoz o'qiysizmi, necha mahal dedi. Besh mahal, Allohni izni ila dedim. Bizga mumkinmas dedi. Negaligini bilsam ham nega deb so'radim. Mumkinmas, bilishsa qattiq bo'ladi dedi.
Gapni boshqa tomonga burdim. Yarasini ochgim kelmadiyu, yana baribir zerikib, noutbukimni oldim. Touchscreen. Ekranga uning ismini arabchalab yozib ko'rsatdim. Xitoychami yo Yaponchami dedi. Arabcha dedim.
Yana "bizga arabchani bilish, o'rganish mumkin emas. Ammo ustozimiz yashirincha turkcha o'rgatyapti" dedi. Nega desam, yana shu hol. Yo aytgisi kelmadi, yoki komandirlari "eshit va itoat qil" yo'sinida bosim qiladi.
"Siz nega namoz o'qiysiz" dedi. Alloh buyurgani uchun dedim, balog'atga yetgan, ya'ni aqli ishlab qolgan (tikka ochig'ini gapirish - o'g'il bola qanday balog'atga yetishi haqida indamadim) odamga namoz farz - shart bo'ladi dedim. Davom etmadi, men nima qilaman, o'qimayapmanku demadi. Menimcha yana ichida "bizga mumkin emas" dedi.
Ha, unga "qayt bu yo'lingdan, militsiyachi bo'lma, bo'lsang ham namozingni o'qi, farzlaringni bajar hech bo'lmasa" degim keldiyu, bitta "tepada" o'tirgan noinsofning "yo diningni tanla yo ishingni" deb davlat ishida ishlab namoz o'qiganlarga o'shqirgani esimga tushib, uning ham holatiga qarab, indamay qo'ydim.
Aytsam bo'lardi, ammo u endi balog'at orasida. Gapiga qaraganda ota-onasi o'tib ketgan, tog'alari qaraydi, katta ehtimol bilan ular ham militsiyachi, bo'lmasa nazdimda ming chaqirim ovvora bo'lib poytaxtda jiyanini ichki ishlar maktabida o'qitmasdi, yana Alloh bilar.
Noutbukingizda kino bormi dedi. Yo'q dedim, rostdan ham yo'q. Youtubedan tashlandiqni ko'raylik dedi. Qo'yib berib o'zim ham 20 daqiqadek ko'rdim, keyin quloqchinni butunlay o'ziga berdim, o'zi oxirigacha ko'rdi.
Menimcha avval ham ko'rgan. Balki u uchun shu kino hozir qandaydir taqdiriga yaqindir. Lekin baribir fundamental tarbiyasiga achindim. Ko'rib bo'lgach yana qiziqishlarini "qitiqladim".
Qo'shiq eshitasanmi desam, yangi reperlarni sanab ketdi: "Aga eshitaman, Asl Wayne eshitaman...". İkkisi ham Xorazmcha aytadi, farqi Asl Wayne hozir sal madaniyroq bo'lib qolgan, uncha xushlamasam ham bir repida FreeGaza deb qo'rqmay aytib chiqdi, ha, u tag'anni qilyapti, ammo ba'zi o'zidan din peshvosi yasab, ammo G'azo haqida lam-mim demaganlardan ko'ra kattaroq yurakli.
Aga esa, so'kinish, agressiya, kibr, faxsh so'zlarga to'la replari bilan tanilayotgan bittasi. Beshinchi sinf bolasi shu ikkisini mazza qilib eshitar ekan.
Dindan ham, dunyodan ham suhbatimiz tugadi. Uni islomga da'vat qilgim keldi, ammo muhiti unga mos emasdek. Xuddi, islom katta jism, uning muhiti eshigiga sig'maydi. Eshikni buzib olib kirsa bo'ladi, ammo u bola hali bunday darajada emas. Mendan eslab qolgani, soqolli aka Asl Waynega o'xshaydi, dag'al xulqli odam emas, kechki ovqatni birga qildik, ertalab uni tog'asiga topshirdim Alloh izni bilan salomat.
Bolada ayb yo'q. Ota-onasi haqida ham bir nima deyolmayman, ular qanday o'tishgan, menga qorong'u. Bu to'qima hikoya emas, bo'lgan ish, shu hafta.
Nima hikmat? İnshaalloh farzandli bo'larmiz hammamiz, balki ba'zilarimizda allaqachon ko'zimiz quvonchlari bordir. Yaxshi tarbiya, halol rizq bilan boqarmiz inshaalloh, boqayotgandirmiz. Ammo, muhit ham muhim. Alloh Azroil alayhissalomni ota-onani jonini olish uchun yuborsa, bolangizga islomiy tarbiya beradigan, xulqiga qaraydigan muhitdamisiz? Yoki bizlar, sizlar o'tib ketsangizlar johiliyat tarbiyasiga qaytadimi?
Alloh hammamizdan yaxshi avlod qolishini, Allohga bandaligini sevuvchilar ota-onasi bo'lishni, tog'utdan hazar qiluvch farzandlar yetishtirishni nasib qilsin. "Tepadagilar" ga ham insof, tavfiq bersinki, e'tiqodga qarshi chiquvchi kofir bo'lishdan ularni O'zi qutqarsin.
Assalamu alaykum wrwb
