Бизнинг йўлимиз
Бизнинг йўлимиз даъват қилиш. Ҳаққа чақириш. Бизнинг ишимиз одамларга зўравонлик қилишлик эмас. Масжидимиз олдида бўлаётган нарсаларга биз жавоб бермаймиз, биродарлар. Вақф китобини сотаётганлар бўлса, ўзлари жавоб беради қиёматда. Вақф китобини сотиш мумкинмас деб, айтишлик, бизга кифоя қилади. Бизнинг кучимиз бўлганида, уларнинг жазосини бериб қўйган бўлардик. Кучи бор одамларнинг, бу сотувчилар билан иши йўқ. Чалғимаслик керак, биродарлар.
Бизнинг йўлимиз. Исломга даъват қилиш. Одамларга ҳақ нима эканлигини, билдиришлик. Одамлар буни ўзларига ва оилаларига ва биродарларига татбиқ қилиб, жаннат томонига йўлга чиқсинлар. Бўлмасам, қабул қилмасдан, жаҳаннамга ўтин бўлишга тайёргарлик кўраверсин! Бизнинг қўлимизда, шундан бошқа ҳуқуқимиз йўқ, биродарлар.
Биз одамларни, Исломга даъват қиламиз. Хоҳлашса ҳам, хоҳлашмаса ҳам. Биз исломни яхшилигини билдик ўзимизда. Ва оиламизда кўрдик шу нарсани, шуни кўрганимиз учун, уларга ҳам, шу нарсани илинамиз. Хоҳласин одамлар бизни мақташсин. Хоҳласин озор беришсин. Биз Аллоҳнинг йўлига чақирувчи кишилармиз.
Агар Аллоҳнинг йўлини қабул қилишсалар, Аллоҳга ҳамд айтамиз. Алҳамдулиллоҳ, булар Аллоҳнинг йўлини қабул қилди, деб. Қабул қилишмасдан озор берсалар, биз сабр қиламиз. Биз одамларни, мусулмон бўлишлигини хоҳлаймиз. Ҳамма одамларни мусулмон бўлишлигини хоҳлаймиз. Одамларнинг жасадлари ва руҳлари покиза бўлишлигини хоҳлаймиз. Буни қабул қилишмасалар, биз ҳужжатни барпо қилган бўламиз. Аллоҳнинг йўлини айтдик, сизларга деймиз. Эртага улар жаҳаннамда фарёд чекаётган вақтида, сизлар бу йўлни, бизга айтмагансизлар, дея олмайдилар.
Агарки, бизнинг дадаларимиз қабул қилмасалар ҳам, эртага биз билан, дадаларимиз ўртасида меҳр кўтарилади, биродарлар. Эртага улар жаҳаннамда куяётган бўлса, Аллоҳ сақласин, бизни қалбимиз ачинмайди. Фарзандларимизга ҳам қалбимиз ачинмайди. Бизни қалбимизни Аллоҳу таоло, доимо хушнуд қилиб қўяди. Биз Машриқда яшасак, Мағрибдаги бир мусулмон билан, жаннатга кириб бирга яшасак, уни кўриб қувонадиган табиатни, Аллоҳу Субҳонаҳу ва таоло бизга беради. Бизга туҳматлар қилаётганлар ҳам, билиб қўйишсинки, биз очиқмиз. Исломга одамларни чақирамиз.
Уларнинг мусулмон бўлишлигини, орзу қиламиз. Биз уларни Исломга чақиришликдан ғаразимиз йўқ. Биз одам кўпайтиришлик учунмас. Уларни ўзимизга эргаштириб, уммат қилиб олмоқчимасмиз Биз! Биз уларни яхши кўрамиз. Уларнинг жаҳаннам ўтини бўлишларига қалбимиз ачинади. Шунинг учун, биз даъват қиламиз. Улардан бирор нарса, биз умид қилмаймиз. Улардан мукофот умид қилмаймиз. Пайғамбарлар умматларига айтган сўзни айтамиз.
قُل لاَّ أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِكْرَى لِلْعَالَمِينَ
Анъом сураси 90 оят
Биз сизлардан хизмат ҳаққи, ё тўрга ўтқазишингларни, ёинки, бир молу давлат, бизга тўплаб беришларингни орзу қилмаймиз. Молу давлатингиз, ўзингизга насиб бўлсин. Агар бизда ортиқча, бўлса, бизни молу давлатимизни олинглар, деймиз, уларга. Уларни тарбия қиламиз. Қодир бўлсак, ёрдам берамиз. Қодир бўлмасак, узр айтамиз, мен қодирмасман бунга, деймиз. Бошқа нарса йўқ. Бизни агарчи, майда майда қилиб, жасадимизни поралаб юборса ҳам, биз уларни, шунча озор берса ҳам, яхши кўрамиз. Чунки, жаҳаннамга ўтин бўлиб кетаётганига чидолмаймиз деймиз, ана!
Мен сизни ҳаққа чақиришликдан мақсадим, фақат сизга ачинишлик, деймиз. Бизни масхара қилиб, наҳотки, сен жаннатга кириб, мен жаҳаннамга кираманми? деса, биз унга, сиз бизни масхара қилаяпсиз.
إِن تَسْخَرُواْ مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنكُمْ كَمَا تَسْخَرُونَ
Ҳуд сураси 38 оят
Агар бугун бизни масхара қилсангиз, эртага бизга масхара навбати келиб қолади, деймиз унга. Биз шундай гапиришимиз керак. Биз, гапимизни бекитмаслигимиз керак. Ҳар бир одамга, агар мени меҳрибонлигимни билганингизда, сизни дадангиз, менинг меҳрибонлигимча меҳрибонликни, сизга қилгани йўқ эди, деймиз, мана! Қўшниларимизга ҳам шуни етказамиз. Ўзимизни ҳамма одамларимизга етказамиз. Хоҳласин бизни сўкишсин, хоҳласин уришсин! Мана шундай ўзимизни силжимас эътиқодимизда, собит бўлиб кетмоғимиз керак.
Шунинг учун, Аллоҳу Субҳонаҳу ва таоло бизга, тарихни баён қилди. Асҳобул Ухдудни баён қилди. Лаҳжа чўғга, мусулмон бўлгани учун, ташлайдиган золимлар, тарихда кўп ўтган биродарлар. Бу нарса қиёматгача такрорланишлиги мумкин?! Лекин имонли кишилар, лаҳжа чўғга, ташланаётган вақтида ҳам, имонида содиқ бўлиб қолмоқликлари керак! Чунки, улар яқин кунда, эни осмон билан ерча бўлган, жаннатга киришга тайёргарлик кўришадилар. Шунинг учун, бу йўлларида содиқ бўлмоқликлари керак.
Дунёда одамлар, мукофот олишлик учун, ўзининг ойлигини олишлик учун, ўзининг халқига қарата ўқ узаяпди, ер юзида биродарлар. Ўзининг аждодларига ўқ узаяпди. Нима учун?! Яқин кунда чириб, қуртларга ем бўладиган жасадини, тарбия қилишлик учун! Ана шундай бўлиб қолмаганимизга, Аллоҳга ҳамдлар айтмоқлигимиз керак! Агар шундай бўлиб қолганимизда, биз ҳам, жаҳаннамга ўтин бўлишлик йўлига, тушиб қолган бўлардик. Шунинг учун, барибир, ўзларининг имонларида содиқ қолмоқликлари керак.
Хоҳласин дунёда, яхши яшашсин фаровон бўлиб, хоҳласин, азоб билан яшашсин! Бу имон, бизни, ер юзини, тамоми башарийятни, коиноту ерни яратган Зотга, бизни мўътабар бўлишимизга сабаб бўладиган, ягона қимматбаҳо нарсадир. Агар шу имонда содиқ бўлмасак, Аллоҳнинг ҳузурида биз, бирор нарсамиз билан, мўътабар бўлолмаймиз! Бошқа нарсалар, шу имондан кейинги навбатда туради.
Бўлмасам, бизнинг қадди қоматимиздан чиройли кофирлар кўп, биродарлар. Бизнинг молу давлатимизга неччи минг баробар, моли давлати бор, кофирлар кўп дунёда. Ҳозирда ҳам, тарихда ҳам кўп бўлган, биродарлар. Шунинг учун, имон масъаласи, бу жиддий масъаладир. Биз одамларга зўравонлик қилмаймиз. Шу масъала сабаблик, мен гапириб қўяяпман. Биз одамларни Исломга чақирамиз. Бизни хоҳласин улар сўкишсин, хоҳласин уришсин! Такрор айтамиз, хоҳлаган азобини беришсин!
Улар бизни, бопладик буни деб ўйлашмасин! Хотиржам бўлишсин! Улар ниҳоятда бопланган одамлардир!
Ҳозир билишмасалар, яқин кунда, ҳали бошлари ёстиққа тегишлигидан илгари, нима учун мен, шу озгина ҳаётим учун, шу динимни сотувдим экана?! дейди. Динга жосуслик қилиб, зарар етказаётганлар, яқин кунда, шу қурт ейдиган жасадимга, энди бугун, шундай касалга дучор бўлдимки, суяк билан терим қолди. Бу семиртирган жасадлар, озгина вақтда, бир ойда, йўқ бўлиб кетди. Мен нима учун, шу динга зарар етказишда, жосуслик қилувдим экан, деб, минг афсуслар чекади! Боши ёстиққа тегиши насиб бўлса?
Бўлмасам, узоқ тарих ҳам, яқин тарих ҳам, шуни исботлайдики, дин билан курашган одам, албатта хор бўлган. У авлодига катта иснодлар қўйиб кетган. Мана бу нарсани билишимиз керак. Биз Аллоҳга ҳамд айтишимиз керакки, золим бўлмасдан, мазлум бўлиб қолганимизга.
Шунинг учун, ҳар бир одам, ўзининг ҳаракатида ҳикмат билан иш қилмоқлиги керакки, бирор бир зўравонлик кўчасига ўтмаслиги керак. Ўзининг исломий ахлоқини тузатмоқлиги керак. Ўзининг маслакида довдирамаслиги керак. У хурсандликда ҳам, ғамгинликда ҳам, бир хил бўлмоқлиги керак! Бу нарса биродарлар, ҳар биримизнинг қалбимиздан жилмаслиги керак.
Озгина фурсат. Умр, аксар умрлар саксонга бормасдан кетиляпди. Умримизнинг ўн беш йигирма йили, болалик билан ўтиб кетади. Яна, беш олти йили, йигитлик билан ўтиб кетади. Сафсаталар билан ўтиб кетади. Энди, ақлимиз кириб, озми кўпми Аллоҳни таниган маълум бир даврда, ўзимизни тўғрилашлик билан, Аллоҳнинг катта мукофотига сазовор бўламиз. Шунинг учун, биз бу йўлда иккилланмаслигимиз керак. Худди, тарихдаги ҳақиқий исломда барқарор бўлган кишилар, иккинланмаганга ўхшаган. Аллоҳу Субҳонаҳу ва таолодан доим қадамимизни собит қилишлигини сўрамоқлигимиз керак. Жаннат йўлига чиққан, ҳақиқий мўмин кишилар сифати шундай бўлади.
Кўпчилик Исломга қаршилик қилади. Мана маҳаллаларда кўпчилик, Исломга қаршилик қилади. Булар исломни билмайди, биродарлар. Бу қилаётган ишлари, ўзларини жаҳаннамга судраётганини билмайди. Аллоҳу Субҳонаҳу ва таоло ҳақиқатни билдирсин ўшаларга ҳам. Одамлар Исломни билмасдан, ўзининг кўп ҳаётини барбод қилишига қарамасдан, кейинги қолганини ҳам, барбод қилишга уринаётган одамлар, жуда кўп, биродарлар. Аллоҳу Субҳонаҳу ва таоло шулардан қилиб қўймасин!
Мен такрор айтаман, ҳаётдаги гўдаклик пайтида гапирган учта одам, эсинглардан чиқмасин. Битталари Исо алайҳиссалом. Битталари бировга туҳмат бўлган вақтда, шу туҳматни йўқотишлик учун гапирган гўдак. Учинчиси, бир она ўзининг гўдагини кўтариб ўтирганда, ажойиб қадди қоматлик инсон, отлар билан дабдабалик ўтган вақтда, ҳар қандай ота она ҳам, ўзининг фарзанди бахт саодатлик ва дунёси кўп бўлишини орзу қилади. Лекин, Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васаллам фарзандларининг, дунёси кўп бўлишини орзу қилмаганлар. Менинг аҳлимни ризқини, кунма кун қилгин, деганлар. Фақат, Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васаллам шундай деганлар.
Ота она, ўзининг фарзанди бахт саодатлик ва дунёси кўп бўлсин, дейди. Она шу одамни қадди қоматини ва дабдабасини кўриб, Худоё менинг ўғлимни ҳам, шундай қилгин, деса, фарзанддан, Худоё, шунга ўхшаган қилиб қўймагин, деган товуш чиқди. Бу учунчи гапирган гўдакдир. Она ҳайрон бўлди. Шунда бир кишини ушлаб, калтак билан уриб олиб кетишаётганини кўрди. Шунда, Худоё, боламни шунга ўхшаган қилиб қўймагин, деганда, боладан, Худоё, Мени ҳам шунга ўхшаган қилгин, деган, овоз чиқди. Шу вақтнинг Пайғамбарига ваҳй келдики, мана Имоми Бухорийда, шу ҳадис бор. У аввалгиси мушрик эди. Дабдаба билан ўтиб кетган. Кейингиси, Ислом йўлида калтакланиб, ўтиб кетаётган эди. Биз ҳам биродарлар, Аллоҳ йўлида собитқадам бўлишликни, Аллоҳдан сўрамоқлигимиз керак!
..................
Абдували қорининг 44 дарси охиридаги савол жавобдан иқтибос
Саҳвий